Sailing Above the Clouds

CHAPTER 13

"Parker hinto mo muna!" He stopped his car at lumabas ako tsaka sumuka tangina sarap sa pakiramdam parang pinalaya ako sa impyerno eh.

"Hindi ka talaga papasok para uminom?" He asked while caressing my back. "Tss."

Sumandal siya sa kotse at hinarap ko siya.

"Minsan lang naman."

"Minsan? Tss." He said and wiped off my lips using his handkerchief. "Minsan nga pero hindi ka naman pumasok para uminom?"

"P-Parker this is me... bago ka dumating ganito na ako." I whispered and his brows furrowed.

"I know, I never said that you should stop doing your habits before." Inangat niya ng bahagya ang aking baba at pinunasan niya ang aking labi. "Ayoko lang umiinom ka na may klase at wala ako, tangina alam mo ba nung nalaman kong umiinom kayo? Hindi ako mapakali."

"May klase kayo ah?"

"Fuck my classes, nag-aalala ako sayo."

"Parker, uwi na tayo." I opened the door of his car at pumasok siya naman ay umikot at sumakay sa driver's seat.

"I'm not mad." He said and looked at me.  "Nahihilo ka pa ba?"

Hindi ko siya pinansin at tumingin na lamang ako sa labas pinagmamasdan ang mapunong nadadaanan namin.

"Eloisa Andrada."

Hindi ko parin siya pinansin hangang sa maka-uwi na kami at dumiretso na ako papasok sa bahay. Hindi ko alam kung anong kinakainis ko alam kong nagalit siya na hindi ako pumasok para uminom pero yung ginawa niyang hindi pumasok para sunduin ako?

Tangina nakakaasar lang eh hiyang-hiya na nga ako na pinaglalaanan niya pa ako ng oras tuwing uwian tapos pati ba naman sa mga ganitong oras.

Natapos ko na ang night routine ko at tumawag bigla sa akin si Parker.

"Nasa labas niyo ako, let's talk." I shrugged and walked out hangang sa makalabas ako ng gate at nakita ko siyang nakasandal sa kotse niya.

"Ano?"

"Ayokong patulugin ka na may sama ng loob." He came close to me and pulled me making me close to him. "Why are you mad, angel?"

"Parker naman itigil mo na nga yang angel na yan."

"Why? Are you tired of me? Narealize mo na ba na ang boring ko pala?" He said while his lips is near at my ear.

"Parker nakakaasar lang."

"Hmm?" He said while leaning at his car and holding my waist.

"Bakit hindi ka pumasok ng klase mo para lang sa akin? Kasama mo pa barkada mo."

"Nag-aalala ako sayo." He said and mukhang nanlalambing pa. He smiled at me and gave me a kiss at my forehead. "Please don't get mad ako nga dapat galit eh."

"Parker." He smiled at me and hold my chin.

"Galit ka pa?"

"Hindi." He smiled and pinitik ang noo ko.

"Kung iinom ka sasabihan mo ako." I smiled and hugged him. "Para hindi ako nag-aalala."

He caressed my hair and hugged me even tighter.

"Parker sinasagot na kita." I said.

"Bakit um-oo na ba mga magulang mo?" He chuckled and pinitik na naman ang noo ko.

"Bakit ba? Ako nililigawan mo ah?"

"Pati po sila, Ms. Hernandez." He smiled and pinakawalan na ako. "Pumasok ka na late na."