Deadly Saga 1; Super Senses

Chapter 2

"Itinayo namin ng asawa ko ang paaralang ito upang mapadami ang mga taong tumapos sa kasamaan. Sa kabilang mundo, kami ng yumao kong asawa ang hari at reyna. Maayos ang aming pamamalakad ngunit dumating ang pinakamatindi naming kalaban, ang mga RavenDark."

"RavenDark? It's a scary name."   natatakot na usal ni Maliya.

"Don't worry iha, mga tao lamang din sila ngunit pinangalanan nila ang mga sarili nila bilang RavenDark dahil lahat sila ay pawang masasama. They killed innocent people at ginagamit nila ang mga abilidad nila sa masasamang gawain. RavenDark are those rogue."   her Lola paused for a moment when a tears starting to form in its eyes.

"Hanggang sa dumating na nga ang araw na sinugod nila ang aming kaharian at inalis kami sa trono. Lumaban kami dahilan para ikasawi ng asawa ko at ako naman ay malumpo. Nakipagtulungan ako sa mga konseho na ikulong sila sa kabilang mundo, we did it and we made another world."

"Ito po ba ang mundong tinutukoy nyo?"   magalang na tanong ni Acasia.

"Exactly iha, heto na nga."

"Ano pong sunod na nangyari?"   Sirina asked out of curiosity.

"I used my husband's ability which is a superhuman strength to build this school para turuan ang mga katulad nyo, dahil ano mang oras ay maaaring makawala ang mga RavenDark mula sa pagkakakulong sa mundong iyon. Matagal narin ang eskwelahan na ito ngunit napakatibay pa dahil nilikha ko ito gamit ang kapangyarihan ng asawa ko."

"Paano po gayong patay na po si Lolo?"   naguguluhang tanong niya.

"Ganito iyon apo. Kapag namatay ang tulad natin nagiging usok ang ating mga abilidad and you should plant it para muli itong mabuhay, hindi sa katawan ng tao kundi isa ng puno. Pero ginamit ko ang ability ng Lolo mo para magawa ang akademyang ito kaya ganoon ko ito pahalagahan."

"Now I understand Lola."

"Ibig po bang sabihin ay gagamitin nyo kami para labanan ang mga RavenDark?"   Maliya asked, mababakas ang matinding takot sa mga mata nito.

"Don't think that way iha, it just happened na kailangan namin ang tulong nyo. Hindi magtatagal at makakawala na ang mga RavenDark mula sa ibang mundo kaya tayo mismo ang pumupunta sa mundong iyon para tapusin sila. We're doing this for everyone. Mayroon man tayong mga abilidad ngunit hindi natin masasabi kung makakaya nating labanan ang batalyong lahi ng RavenDark. We're doing this not only for ourselves but also to those normal people."

"B-bakit po ba hindi niyo nalang sila muling ikulong sa sinasabing mundo o Deadly World?"   suhestiyon ni Sirina na ikina-iling agad ng Lola niya.

"No I can't, masyadong buwis buhay iyon. Hindi ko sakop ang buong mundo, madami ang nagbuwis ng buhay noon para lang maisara ang dating mundo na pinagmulan ko noon. RavenDark are too many and I can't stop them from wanting their release when I imprison them in Deadly World. The RavenDark race is natural to the bloodthirst and they seem to be happy to shed blood so they will surely be forced to enter here to kill and reign again."

"Kung ganoon ay hindi natin maiiwasan ang pagkakalaya nila mula sa Deadly World na nagsilbing kulungan nila unless tayo ang sumugod para tapusin ang lahi nila?"   hinuha niya.

"Kung ganoon nga, bakit taon-taon nalang ang nagaganap na digmaan sa Deadly World? Ano ba ito para sa inyo, isang laro para magkaroon ng taunang digmaan? Sorry Grandma but I think we are just wasting life. We will dash there even though we are still young and even if we do not have enough knowledge in fighting and without enough training time, then what will happen to us? We will just die without a fight and then what, next year you will have to choose people who have an ability and you will go to a war again?"   hindi na naiwasan ni Acasia ang itaas ang boses dahil sa iritasyon.