Για ένα τσιγαρο χώρισαν οι δρόμοι τους..
Έκοψες την κακιά σου συνήθεια
Ή απλώς έμαθες να ζεις χωρίς αυτήν;
Παραδέξου το πως σου λείπει, παραδέξου πως θα ήθελες να την νιώσεις στα χείλη σου για
πρώτη φορά.
Φοβόσουν, δεν έκανες ποτε κάτι αν δεν ρωτουσες τους φιλους σου.
Αβουλία. Δεν σου ταιριάζει καθόλου αυτή η λέξη αλλά έτσι ένιωθε κάθε φορά που μιλούσες για εσένα.
Δεν της παραδέχτηκες ποτε πως έκοψες την κακιά σου συνήθεια. Το έχει άχτι ακόμα.
Λοιπόν πες της τώρα που μπορείς, πως είναι να ζεις χωρίς αυτήν; Είσαι χαρούμενος χωρίς αυτήν; Περνάς καλά χωρίς αυτήν;
Δεν φαίνεται πως περνάς καλά δίχως αυτήν στα χέρια σου. Μην ανησυχείς πιάσε την δεν σπάει. Ή τουλάχιστον δεν έχει σπάσει ακόμα.
Μυρίζει ωραία ε; Πάντα σου άρεσε να την μυρίζεις. Πάντα σου άρεσε να την χαϊδεύεις και να ακουμπάς τα ακροδάχτυλα σου σε κάθε χιλιοστό του μηρού της.
Ακόμα και όταν αυτή σου έλεγε να σταματήσεις δεν σταματουσες. Αυτό της άρεσε.
Ήσουν εκεί για αυτήν όταν σε χρειαζόταν..αλλά αυτή ήταν εκεί για εσένα πριν καν την χρειαστείς και ας μην το ήξερες.
Ήσουν γλυκός μαζί της, και αυτη πικρή μαζί σου. Δεν ήθελε να δίνει δικαιώματα, δεν είχε αποκτήσει δικιά της βούληση.
Αβουλία. Ορίστε κάτι που σας συνδέει.
Απομακρύνθηκες..έκοψες την κακιά σου συνήθεια...Εκείνη.
Και κράτησες την γλυκιά συντροφιά του τσιγάρου στα χείλη σου αντι για τα δικιά της, τα οποία λαχταρούσες όσο τίποτε άλλο στο κόσμο.
