Sırlarla Dolu Bir Ev

6.Bölüm: No 6

Uzun süreden sonra karşınızdayım. Cidden onları yazmayı çok özlemişim❤bu bölüm çok ama çok heyecanlı bir bölümdü yazarken her duyguyu olivia gibi yaşadım. İyi okumalar canlarım
***
Beğeniz oy vermeyi unutmayın^^

"Bir isim hayatımı değiştirmişti."

Kızdan kitabı alalı tam tamına 2 gün oldu. Çok merak etmeme rağmen elim kitaba gitmiyordu. Kızın konuşması zaten korkunç bide bu kitap çıktı başıma. Dadikarca sadece yatağa oturmuş masanın üzerinde duran kitaba bakıyordum. -cesaretini toplamalısın- diyordu içimdeki ses ama içimdeki sese güvenmelimiyim onu bile bilmiyordum. Telefonumun çalmasıyla birlikte gözlerimi kitaptan ayırdım ve momidin'in üzerinde duran telefonuma baktım. Arayan betty'di ona en son yeni eve tanışındığımda ariyacağıma söz vermiştim, ama bu olaylardan sonra hiç arıyamadım bettyi.

Telefonumu elime aldım ve cesaretimi toplayıp aramayı açtım. Açmamla ses yükselmesi bir olmuştu "OLİVİA" o kadar çok bağırmıştı ki telefonu kulağımdan uzaklaştırdım o kadar hakliydı ki ne diyeceğimi bilmiyordum. Bir süre daha sesiz kalmaya karar verdim. Betty bana karşı olan kızgınlığı geçtikten sonra konuşucaktım bu konuda kararlıydım. "Olivia neden beni aramadın bişey mi oldu? Yoksa eve taşınmadınız mı? Yoksa yoksa beni mi unuttunn!!" 4 gün oldu eski evimden ayrılalı beni en çok seven ve en iyi anlayan arkadaşımın beni bu kadar düşünmesi beni çok mutlu etmişti benim için çok endişelenmişti -seni bu sorulara yanıtsız bıraktığım için özür dilerim- iç sesimde üzgündü belliydi.
Ama cevap veremiyordum versem bile doğruları söylemiyecektim çünki beni deli sanmasını istemiyordum.

Kısa süre içerisinde sesizliği bozan ben oldum. " betty kızmakta endişelenmekte çok haklısın ama aramaya zaman bulamadım. Yeni eve taşınmayı sevmediğimi biliyorsun bu beni çok fazla üzüyor ve yoruyor. Eve yeni geldiğimde çok fazla yorgundum ve kısa süre içerisinde hastalandın 2 gün kalkamadım sonra annemle beraber etrafı toplamaya başladık ev çok büyük olduğu içinde hemen bitmedi o süreç içerisinde de eve alışmaya başladım bu benim için hiç kolay olmadı ama kısa süre içerisinde alıştım,çok özür dilerim." Kurduğum her bir cümlesi yalandı ama doğruları söyleyemezdim beni bir deli zannetmesini istemiyordum. Ona burda birileri yaşıyor karşı komşuk bir deli ve bana bir kırmızı kitap verdi diyemezdim. "Yiaaa çok geçmiş olsun oliviaa cidden sana bağırdığım için özür dilerim biliyordun yeni eve taşındığında kötü hissettiğini unutmuşum." -asıl ben özür dilerim sana yalan söylediğim için- içimdeki sesi bazenliyin dışa vurmak isterdim.
"Sorun değil betty sanada hak veriyorum aramalıydım ya da sana mesaj yazmalıydım özür dilerim."

Betty'le uzun süre konuştukdan sonra telefonu kapattım ve komidinin üzerine bıraktım. Gözüm masamın üzerinde duran kırmızı göz alıcı kapağa çarptı hiç eski gibi durmuyordu. Bu kitabı kız bana niye vermişti ki? Bana vermesinin amaci neydi? Aklımdan böyle düşünceler geçerken bir yandan da gözerim kitaba odaklanmıştı. Acaba kitabda ne vardı ne yazıyordu? Bu düşünceler beni yiyip bitirecekti resmen daha fazla dayanamadım ve cesaretimi toplayıp yataktan kalktım ve masama kitabın olduğu tarafa doğru ilerledim. Tamda önünde kırmızı bir kitap duruyordu ellerimle tutuyordum söylenti kitabını. yakından daha da canlıydı rengi ellerimi sımsıkı sıkıyordum kitabı açmayı cesaret edeceğim zamanı bekliyordum.

Derin bir nefes aldıktan sonra kitabın ilk sayfasını açtık koca harflerle söylenti kitabı yazıyordu. Kitaba kısa bir göz attım ve sadece 1 sayfası yazılıydı diğer sayfaların hepsi boştu. Ne demekti bu yoksa bu kızın bir oyunumuydu. Eğer öyleyse cidden çok kızacaktım kıza. Yazılı olan sayfayı açtım ve satırları birer birek tedirgin bir şekilde okudum.

Çalışma 2185

"Burda yazılan her bir hikaye yaşama amaçlıdır."

Bunu durdurmak için bir yöntem geliştirdim bu kitabı 1775 yılında yazıyorum şu an masamda oturmuş bütün bildiklerimi buraya yazmak için şu an şu satırları yazıyorum. Eğer şuan bu kitabı okuyorsan o evde demeksin. Bu ev diğer evlerden çok büyük ve çok sıradışı gizemleri var ben bu eve 1750 yılında o eve taşındım ilkte büyük evleri çok seven ben zamanla korkmaya başladım ve o evden çıkmak istedim ama yapamadım beni çeken bir şey vardı sırları. Gizemler hiç bitmiyordu. Zamanla bu evde gizemleri çözmeye başladım zaman geçtikce gizemler çoğalmaya başladı. Gizemleri tek başıma gözmüyordüm tabikide burda bu evde bir kişiyle tanıştım. Bir isteğer bir bedel ile bir anlaşma yaptım onla beraber çözmeye devam ettim gizemleri ama sonra birşey fark ettim bu gizemin sonu yoktu ilerledikçe daha da korkmaya başladım bu gizemler bana çok fazlaydı burdan hemen gitmek için eşyalarımı hazırladım ve evin kapısına doğru ilerledim ama çıkamadım beni durdurdu. Bir istek Bird bedel antlaşmasını hatırlattı İstediği ise benim bu evde kalmammış. O günden bu güne o evde yaşadım zamanla uyum sağladım. Bu kitaba sahip olan ve bu satırları okuyan kim ise onu sen çağırabilirsin demektir çünki artık konuyu biliyorsun. Burda bu evde yaşayanlar var ama kimse çağırmadıkça ortaya çıkmazlar bir isteğe bir bedel olarak çalışırlar.
Onlar hakkında söylentiler ortaya dökerler eğer herkesin ağzında bu söylentiler dolaşırsa yaşarlar eğer o kişi hakkında konuşulmazsa yaşamazlar. Söylentiler iyi ya da kötü olabilir onu insanlar karar verir aslında onlar ne duyarlarsa yararlar. Eğer buraya kadar okuduysan diğer sayfaları görebilirsin eğer okumadıysan sayfalarda hiç birşey göremezsin. Bunu okuyan kişi hayatta kalmaya çalış eğer cesur olmazsan yok olan sen olursun.....

Bayılmamak için kendimi zor tutuyordum satırları 1 kere okumama rağmen herbir cümlesini aklıma kazımıştım. Şu an öylede orada duruyordum diğer sayfayı çevirmeye karkuyordum çünki ilk baktığımda sayfaların hepsi boştu. Beni bitiren cümle o son cümleydi. Yavaşca sandalyeye oturdum ve sayfayı çevirdim. Gözlerim büyüdü ve kalp atış hızım gitgide artmaya başlamıştı kendimi kaybetmemek için kendimi zor tutuyordum. İlkte açtığım sayfalar boş iken şimdi yazılarla doluydu. Her sayfayı çevirdiğimde hepsinde yazılar vardı. Cidden burda birileri vardı. Bunu yazan kişi gerçektende yaşamıştı. Kitapda yazılan bütün yazıları okumuştum sadece son sayfada bir kişi hakkında bilgi yoktu James-chan
(no:6) sadece bu yazı vardı. Bu kişi hakkında hiçbirşey yoktu. O zaman bu kişi yoktu çünki onun hakkında söylenti yoktu. Yüksek sesle 3 kere ismi tekrarladım James-chan , James-chan , James-chan çok. güzel bir isimdi ve bir o kadar da garip James-chan burada mısın? Aca.... sözümü tamamlamadan bi.....r b...i....r ses duydum "eeevvveeettt" bir elin omzuma koyarak "burdayım" iliklerime kadar titriyordum resmen sandalyeden firladım ve koşarak duvarın köşesine geçip sırtımı dayadım. O....o bir erkekdi ve.... ve bir okul uniforması vardı üzerinde bedeni silikti bedeninden arkadaki eşyalar daha net görünüyordü. "Isteğin nedir?" Iii...ss..tekmi? Ne isteğii?" Cümlelerim i kekeleyerek zorla kurabilmiştim. Ben hala şoktaydım ama o herşey normalmiş davranıyordu. "Beni çağıran kişilerin bir isteği olur ben onların isteklerini gerçekleştiririm karşılığında bir bedel alırım. Şimdi söyle isteğin nedir?" Kitapda okuduğum gibi bir isteğe bir bedel şu an tam karşımda bir hayalet duruyordu ellerim titriyordu resmen. O...o bana bakıyordu birşeyler söyleme mi bekliyordu ama ben daha bu durumu sindiremedim o benden ne istiyeceğimi bekliyordu.

"Ben birşey istemiyorum senden. Hem hem sen gerçek olamazsın. Ben...ben...ben bir rüya görüyorum kesin. " karşımdaki kişiye aynen bu cümleleri kurmuştum. " bir isteğin olursa nasıl çağıracağını biliyorsun.unutma bir bedelde ödemek zorundasın" Dedikten sonra ortadan kaybolmuştu bir anda.o gittikden sonra ayaklarımın bağı çözüldü ve yere yığılmış bir şekilde olayı sindirmeye çalışıyordum. "Bir isim hayatımı değiştirmişti."

------------------------
6.bölüm sonuuuuu uzun bir aradan sonra şuan şu satırlarda birlikteyiz sonunda erkek karakterimizde ortaya çıktı James-chan değişik ve garip bir isim biliyorum bazılarınız bu ismi sevmemiş olabilir bazılarınızda chan kısmını biraz saçma bulmuş olabilirsiniz ama yakında o "chan" neden var ilerleyen bölümlerde öğreniceksiniz. Evet erkek karakterimiz bir hayalet. bütün isimleri olabildiğince yabancı isimler kullanıcam. Bu bölümde umarım beklentilerinizi karşılamıştır. İlerleyen bölümlerde ne olur kimse bilemez.

"Bütün bu sırlar sadece bu satırlarda kalır." Diyorum ve kaçıyorumm.:")

6.bölüm hakkındaki düşüncelerinizi bekliyorum. BEĞENİP OY VERMEYİ UNUTMAYINNN ÇOOOK ÇOOK ÖPTÜMMM^^