Chapter 42: Live in

Start from the beginning
                                    

"Eat." He said

Naiinis na ako, tuwing tinatanong ko sya kung ano ang pag-uusaoan ay palaging 'eat' iyong sagot nya. Gusto ba nyang pag-usapan ang eat? O baka naman gusto nya lang akong kainin. Oh gosh, what am I thinking?!

Natapos kaming kumain ay hindi namin napag-usapan ang dapat naming pag-usapan.

"Antayin mo ako sa sofa doon tayo mag-usap. Huhugasan ko lang ang mga ito." Anito at tinuro ang pinagkainang plato.

Tumango ako at naupo nga sa sofa. Tahimik lamang ako roon at naka-upo.

I wonder what Ellie's reaction when she found out that I am living here na. I laughed on my own thoughts.

Ilang sandali pa ay nakita ko na papalapit si Ram sa pwesto ko. Naupi ito sa katapat kong sofa at saka pinagkrus ang dalawang binti ganoon rin ang dalawang braso. Tuminggin ito saakin at kaagad akong nailang.

"Uh?.." I don't know how to start a conversation. Should I ask him if it's fine for me to live here? I shouldn't ask that e, baka mamaya hindi pala okay at bigla nya akong palayasin, saan naman ako pupulutin kung ganon? Saka isa pa ayoko ng bumalik kay Clive at masyado na akong nad-drain sa pinag-gagagawa ng mag  jowa na iyon. At saka dalawang buwan lang naman akong titira dito e.

"Mayroon akong rules sa bahay na ito. And you need to do my rules since dito ka titira." He stated. Dumiretso ako ng upo.

"Okay." I answered.

"I still need a money. Iyong ten thousand na inabot sakin ni Clive, I'll take that as your payment on my service as a lawyer. I need your down payment for this month, and then we're going to share the payment for the electricity, water bill and then, you can buy your own food." He stated.

I am speechless. Shit?! Bakit naman ganon? Wala naman akong pera e.

"Magkano?" I asks eventhough I can't pay for it.

"For a down payment, I need ten thousand pesos, tapos para sa mga bills for this month is another ten thousand pero pwede mo namang bayaran yung another ten thousand in the end of this month." He said.

"Mahal naman." I pouted.

"Bakit mahal?" He asks in a serious tone.

"Mahal naman kasi e!"

"Bakit nga mahal?" He asks and smirk.

I stop when I realize something? Why he's smirking? Oh gosh, our little conversation sents him another meaning?

"Ibig kong sabihin mahal iyong bayad hindi ko sinabing mahal ang tawag ko sayo." I said feels so defensive.

He chuckled. " I didn't say anything." He said.

Yeah right. Hindi naman nga nya sinabi? Bakit ba ako nage-explain? Nakakahiya naman baka kung anong isipin nya.

"Wala naman akong pera pambayad, Ram e. I just need a home to stay for about two months. Pagka-nabayaran na iyong mansyon namin ay aalis na ako."

"Two months huh? And then, after two months aalis ka na?" He asks

I can't read his emotion. Gosh, he's being good in hiding emotions huh? Ganoon ba ang epekto ng pagiging abugado?

"Y-yeah." I answered.

"So, you're living here for free? What am I? A charity? An orphanage?" He asks and he even raised his thick eyebrow.

He's right. Wala namang libre sa panahon ngayon.

"Uh, maglilinis ako ng bahay palagi. I can be your uh, caretaker?" I said and even blink twice, I am hoping that he was attracted on my charm. I even tried act to be cute.

Her Greatest DownfallWhere stories live. Discover now