Sa gabing iyon naghanda na ako sa binabalak. Suot ko ang all black tight suit ko pero pinaibabawan ko iyon ng malaking jacket at baggy pants. Tinali ko rin ang buhok ko paitaas and wear an old cap to hide my long hair nag mukha na akong lalaki sa ayos but that is my plan i place a fake mustache to complete the look.
Pagsapit ng Alas onse nasa port na ako wala ng tao dahil gabing gabi na. Pasimple akong naglakad papuntang under-bridge habang palinga linga sa paligid wala naman akong nakita o nakasalubong kaya mabilis kong narating, ang kinaroroonan ng submarine. I remove my disguise at nag lakad papunta doon.
Alam ko na posible may bantay iyon kaya hinanda ko ang baril ko na may silencer at dahan dahan inangat ang takip katakang taka na walang tao sa labas at pati sa loob. Nagmamasid akong nag lakad sa loob habang tutok ang baril ko sa paligid.
Asan ang bantay?
I look at my GPS watch and walk to where the blinking. Narating ko ang isang kwarto na kung saan ang blue print ko its not even lock kinuha ko kaagad ang silver metal case at binuksan pa iyon para makita ang laman. It is my blue print! isinara ko kaagad at mabilis na lumabas doon pero di ko nagawa dahil sa malakas na palakpak ang umalingawngaw sa boung lugar. Natigilan ako at parang na hypnotise sa lalaking palapit, it's actually plenty of them in all black suits pero sa kaharap akong di makagalaw His long white hair and same pitch black eyes that i saw from the video. Hindi ko alam bakit naninigas ang kalamnan ko sinubukan kong igalaw ang kamay ko but i can't.
"Finally you're here and it is an honor Ms malcom na makaharap ka" may pa bow pa itong nalalaman pero di ko maipaliwanag ang mga matang iyon nakakapangilabot it's like the eyes of a satan.
"Let her move" sabi nito sa kung sino kaya naigalaw ko ang boung katawan ko. I prepare myself for combat because i can't find my pistol i think they took it habang naninigas ako.
"You see Ms malcom we don't fight with a girl because we respect" malumanay nitong sabi.
"Gusto lang namin mahiram ang yung likha, ang iyong napaka brilliant na blue print. It connects the dots of our problems pero mas naging brilliant dahil nandito ka" dugtong pa nito
"Sa tingin ko nag kakamali kayo sa inakala that blue print is not for any making drugs its
for vaccine!" sabi ko
"That's the point a vaccine that can cure illnesses but this time its not for cure will do reverse to make our buyers get addicted more to it, ang galing diba? and the billions of money that we can get" Nagniningning pa ang mata nito sa sinabi.
"Hindi niyo pwedeng gawin iyon! nasa akin ang blue print" ani ko at tiningnan ang hawak kong silver metal case.
"I see that pero may kopya na kami thanks to our best and only engineer have copied it in this device thanks to him" nakangisi nitong sabi hawak ang isang flash drive.
"I swear di kayo mag tatagumpay sa binabalak niyo hindi ko papayagan yon" at that point binalya ko ang kamay niya sa likod while holding my hidden knife pointing to his neck.
"Brilliant Ms. Malcom this... is amazing wow!" sarkastikong sabi nito kaya binigwasan ko ito ng malakas. Dumugo ang ilong at bibig nito pero di man lang natakot instead nakangisi pa ito his mens are pointing all their guns to me pero alam ko they wont shoot habang hawak ko ang lalaking ito. I search his pocket in finding the Flash drive pero wala iyon sa lahat ng bulsa niya, its empty.
"Asan na yung flash drive?" tanong ko dito pero nakangiti lang ito na parang baliw kahit dumugo ang nguso.
"I already gave it to one of them Ms. Malcom" sabi nito at dahil sa galit i smash his face continously nahiga na ito sa sahig pero di ko parin tinitigilan i was about to slash him with my knife pero naunahan ako ng sunod sunod putok. Kung hindi pa ako mabilis na nag tago malamang nakahandusay na ako pero alam kong mauubusan ako ng dugo dahil sa apat na tama sa akin I mentally thank god dahil di ako namatay kaagad at di tumama sa mga parteng vulnerable ang katawan ko.
Kailangan kong makaalis dito. Patuloy ang pag agos ng dugo sa braso ko pati sa tagiliran ko.
I surveyed the area at wala akong nakita kahit ano na panlaban this is hopeless. Mamamatay na ata ako dito.
My tears run through my face unconsciously. Yung pinag hirapan ko wala na at mamatay pa ata ako dito. Unti unti bumibigat ang talukap ko at bumabagal ang paghinga ko. After all this time ganito lang ang magiging kahihinatnan ng lahat.
"Hey... Ms. Malcom.. Ms.. wake up, di ka
pwedeng matulog we'll get you to the hospital hang on!" patuloy pa ng baritonong boses at ang mukhang di ko makilala dahil sa blurry ng aking paningin.
"Th...thank you" sambit ko
I heard the sirens of ambulance, the noise of people going around.
"She's still conscious general, she will be on our custody for her protection" narinig ko pa ang parehong boses na iyon. I wonder who is he?
Nakatulog ako and i don't know kung gaano ako katagal natulog. I can't feel my arm, pati ang aking tagiliran masakit pa rin sinubukan kong umupo pero pinigilan ako ng isang matangkad na lalaki. He's so tall. He's wearing dark green suit and a matching cap.
"Stay still di pa magaling ang sugat mo" pamilyar ang boses nito na parang narinig ko na. Tumingin ako sa kanya and look at his Amber eyes, ang ganda ng kulay its like staring at the autumn season dumapo ang mata ko sa matangos at perpekto
niyang ilong down to his cupid bow lips, it's pink at ang panga niyang perpekto rin habang gumagalaw galaw iyon. Bumaling ako ulit sa kanyang mata and this time nag i was siya ng tingin, his ears are red.
