Zij is Anders.

z e v e n e n v e e r ti g

27 mei. Diana en ik lagen op de trampoline, met ons gezicht naar de zon toe.

Het was drie maand geleden dat Diana haar zicht was verloren. Dokters hadden ons uitgelegd dat meerdere operaties doen, geen nut gingen hebben.

Voor een zeer korte periode kon ze haar zicht weer hebben, maar na een tijdje ging het weer wegtrekken. Diana wist dat het geen zin zou hebben, dus hadden we het niet meer geprobeerd.

Nu waren we maanden verder, en Diana kon er mee leven.

Na een tijdje had ik haar gevraagd waarom ze steeds een boek 'las' in de bibliotheek.

"Het ging om het idee, om weer te kunnen zien. Ik hield van boeken lezen, de wereld rond me veranderde en de personages leken tot leven te komen als ik las. Toen ik mijn zicht verloor miste ik het lezen erg, dus ging ik iedere dag naar de bib en deed alsof ik las. Het gaf me een goed gevoel, ook al deed ik maar alsof", was haar antwoord geweest.

Iedere avond las ik Diana een hoofdstuk voor van het boek, op haar aanvraag.

Ik keek opzij en zag Diana met haar ogen dicht naar de zon toe. Ze genoot van de warme stralen, en sinds kort was ze weer gelukkig in haar leven.

Écht gelukkig, en daarom was ik dat ook.

{ik kan het niet geloven... Dit is het laatste hoofdstuk :o}