"A-abi?" Çok korkmuş bir şekilde ona bakıyordum. Her şeyi duymuş muydu? Eğer duymuşsa bir daha yüzüme bile bakmazdı!
Gözleri koyulaşmış beni dövecek gibi bakıyordu. Kolumu sertçe tutarak sarstı beni.
"Sen bana yaklaşmaya bile çalışma!" diye mırıldan...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
SEV YETER
Bölüm 2
^Yağmur ve İlk Yanlış^
★
“Lina!” diyerek beni dürten arkadaşıma çevirdim bakışlarımı. “Sen bugün pek bir yorgunsun. İyi misin?” diyen Öykü kıvırcık saçlarını kulağının arkasına attı. Başımı salladım ve gözlerimi ovaladım. Dünün havasından çıkamamıştım. Geceye kadar ders çalışmıştım o gidince.
Şimdi ise okulda son dersteydik ve ben kesinlikle bugünden hiç bir şey anlamamıştım. Üstüne üstlük dersimiz biyolojiydi. Sayısalcıydım. Ama biyolojiden kesinlikle nefret ediyordum!
“Öykü, zil ne zaman çalacak?” diye mırıldandım sıkkınlıkla. Öykü yanaklarını şişirerek, duvarda ki saate baktı. “Son beş dakika var!”
Bugünün en iyi haberiydi bu kesinlikle. Başımı cama çevirerek gökyüzünü izledim. Gökyüzünü izlemek benim en sevdiklerim arasındaydı. Gökyüzünü saatlerce seyre dalar, kendi kafamda resim çizerdim. Gökyüzündeki bulutları annem ve babam gibi, o gibi hayal ederdim. Gözlerimi kapattığımda gözümün önüne gelirlerdi.
Zilin çalması ile son kez baktım gökyüzüne. Bulutlar kararmıştı. Kesinlikle yağmur yağacaktı. Çantamı omuzlarıma atarak, öykü ile sınıftan çıktık. “Lina, bugün bize gelsene?”
Aslında, uzun süredir doğru düzgün vakit geçiremiyorduk. Ama eğer Öykügile gidersem onu görecektim. Görür müydüm ki? Ah, evet. Doğru tahmin ettiniz. Öykü, Yavuz Han’ın kız kardeşiydi. Onlar üç kardeşlerdi. Yavuz Han, Atıf ve öykü. Öykü’nün ikiziydi Atıf. Kendisi oldukça komik biriydi.
Ailecek eğlenceli ve komiklerdi. Ama Yavuz Han, onlardan ciddi anlamda farklıydı. O dedesine ve babaannesine daha çok benziyordu. Düşünce havuzundan çıktım. Bu aralar gerçekten fazla iç muhayekese yapıyordum.
“Tamam, geleyim!” diyerek gülümsedim. Nasıl olsa onu görecektim. “Ay, süper!” diyerek neşeyle şakıdı öykü. Sonra beni çekiştirerek konuşmaya başladı. “Ben hemen Atıfı ve abimi arıyorum. Onlar sizin evde kalsınlar! Biz de kız gecesi yapalım!”
Evet, biz kız gecesi yaptığımızda evdeki bütün erkeklere yan eve kaçarlardı. Çünkü biz gerçekten fazla delice eğleniyorduk. Gülümsedim. “En son yaptığımız gece de tüm mahalle bizden şikayetçi olmuştu.”
