_balbocegi__ ne ithaf edildi♥♥♥
Taksiden evin biraz gerisinde indim, biraz geceyle yalnız kalmam gerekiyor. Taksiden indiğimde havada esen rüzgar tenimi ürpertsede aldırmadım yolda yavaş adımlarla ilerledim. Kimsecikler yok sokakta. Havada karanlık, hafiften yağmur yağmaya başladı. Bir kaç dakika sonrada sağanak başladı. Sırımsıklak olmuştum ama nedense üşümüyordum.
Bir an aklıma gelen fikirle rotamı değiştirdim. Ve sahile doğru ilerledim. gözüme ilişen ilk banka oturdum.
Yağmurun altında denize karşı kafamı sakinleştirdim. Ama yaşananlar aklımdan çıkmıyor. Beni herkesin içinde aşağıladı. Oysaki ilk görüştüğümüzde çok iyiydik farklı balıyordu bana kalbimin erimesine sebep oluyordu o bakışları. Ama bu gece yaptığı şey... offf bu adam ne yapmaya çalışıyor.
Ama kafaya koydum Rüzgar Ertem.
Seni çözeceğim.
Biraz daha oturduktan sonra yağmur durdu. Gözlerimi kapatıp yağmur sonrası denizin sert bir şekilde kıyıya vurma sesini dinledim.
O huzur verici his.
Ve yanımda bir karartı hissettim. Tek gözümü açıp yan tarafıma baktım. Yanıma biri oturmuş. Ellerini siyah kapşonunun içine sokmuş ve kafası yere eğik kim olduğunu göremedim.
Amaan kimse kim. Demekki bu saatte acı çeken tek ben değilmişim.
"Yalnızsın."
Yanımdaki sesi duyduğum an sert bi şekilde nefes verdim. Başımın acı belası geldi. Bunca derdimin üzerine birde bu oh tam oldu. Değmeyin keyfime.
"Bundan sanane Ekin."
"Ama bu gece farklı yalnızsın."
Ne demekti bu şimdi. Kaç türlü yalnızlık varki. Off Naz şu salağın dediklerini düşünerek kafanı yorma yine saçmalıyor.
"Ne demek farklı yalnızım?"
Güldü.
"Naz. Hergece buraya gülerek gelirdin. Buraya gelmek seni mutlu ederdi. Ama bu gece kalbinin isteğiyle gelmedin. Beyninin zorlamasıyla burdasın. Ve gelirken hüznünü getirdin."
Haklıydı aslında, evet bu gece buraya neden geldiğimi bile bilmiyorum. Beynimin bana bir oyunu buraya gelmeyi eskisi kadar istemiyordum.
"Haklısın."
Bi süre sessizce etraftaki sesleri dinledik. Sessizliği ilk bozan o oldu.
"Acı çekiyorsun."
Evet acı çekiyordum.
"Hı hı."
"Hmm nedenini sorsam?"
"Kafamdan atmak istiyorum lütfen."
"Peki. Artık ümidi kesmelimiyim?"
Off yine başladı. Bende biraz insanlaştı zannediyordum.
"Ekin. Bak artık seni kırmak istemiyorum ama sen seni sevmeyen biriyle beraber olmak istemezsin diye düşünüyorum."
"Haklısın. Aslında aynı acıyı paylaşıyoruz."
Derken.
"Nasıl yani anlamafım?"
"Sende aşk acısı çekiyorsun."
Ne! Aşk acısımı. Saçmalıyor aşk acısı falan çekmiyorum ben.
"Hayır. Aşk acısı falan çekmiyorum. Bunuda nerden çıkardın."
"Naz. Güldürme beni sevdiğim kadını tanıyamayacak kadar salak değilim. Senin bakışlarının her ayrıntısını ezbere biliyorum. Sen sadece kendini kandırabilirsin. Beni değil."
