Evet arkadaşlar 1.bölümü beğendinizmi?
Beğenenlerden vote ve yorum bekliyorum beğenmeyenler 2. Bölümü bi zahmet okumasın.
VEEE en güzel haber bölümün sonunda Naz ve Rüzgar'ı göreceksiniiiiiz!♥
Sizleri seviyorum beybisiler♡♥
Rüzgar ve Naz'a bişeyler söylemek isteyenler yoruma açığız
(Ama tatliş yorumlara:-);-)★)
*******
Şuan resmen Rüzgar gözlerimin önünde baygın bir şekilde yatıyor. Hemen kanaması varmı diye inceledim. Kolunda kesik izi var ve kanıyor. Durdurmam lazım. Hemen ceketimi çıkartıp koluna sardım. Rüzgar'ın hafiften gözleri aralandı ve bi şeyler mırıldanmaya başladı.
"Rüzgar!iyimisin."
Cevap veremedi gözleri tekrar kapandı. Ve ağlamaya başladım, göz yaşlarım âdeta sele döndü. Olduğum yerden kalkıp Rüzgar'ı hastaneye yetiştirmem gerekiyor. O yüzden hemen telefonumu çıkardım. Titeyen ellerimle zar zor 112 yi tuşladım.
Çok geçmeden ambulans geldi ve Rüzgar'ı götürdüler bende yanlarında gittim. Hastaneye vardığımızda hemen müşahade altına aldılar. Fazla kan kaybetmiş ve biraz daha geç olsaydı kan kaybından canından olabilirmiş. Düşünmek dâhi iatemiyorum. Hemşirelerden biri geldi.
"Rüzgar Ertem'i getiren sizmiydiniz?
"Evet, benim."
Adınızı soyadınızı alabilirmiyim?"
"Naz karaca."
"Hastanın yakınımısınız?"
Ne dicektim ki.
"Hayır."
"Pekala,biz yakınlarına haber verices isterseniz işlemleri yapıp çıkabilirsiniz."
"Peki."
Nasıl bırakıcamki ben şimdi daha durumunu bile öğrenemedim. Giden hemşirenin arkasından koşarak.
"Bakarmısınız?"
"Buyurun."
"Ben hastanın durumunu sorucaktım?" İyi olduğunu bilmeden gidemezdim.
"Merak etmeyin hasta gayet iyi."
Allahıma şükürler olsun iyiymiş.
"Teşekkürler."
"Rica ederim ne demek."
Hemşirenin yanından ayrıldım ve kapıya doğru ilerledim. Dışarıya çıktığımda bir taksi çevirip eve doğru yola çıktım. Eve vardığımda Aslı telaşla kapıyı açtı ve boynuma atladı. Ne olduğunu anlayamadım.
"Çok korktum. Sana bişey oldu sandım."
"Noluyo ya."
Bi anda kollarını saldı ve sert bir şekilde bana bakmaya başladı.
"Saatin kaç olduğunun farkındamısın sen! Telefonun kapalı, saat epey geç, ve bir türlü sana ulaşamıyorum. Bide gelmiş noluyo diyorsun. İyimisin kızım sen."
Kolumda ki saate baktım saat 19:30 gerçekten baya geç kız haklıydı kızmakta.
"Aslı gerçekten şuan hiç açıklama yapıcak durumda değilim çok yorgunum."
Aslı'ya konuşma fırsatı vermeden yanından geçip odama doğru ilerledim. Odama girip kendimi yatağa bıraktım. Aklıma yine Rüzgar geldi acaba uyandımı? offff çatlicam meraktan. Yataktan kalktım ve odanın içinde dolanmaya başladım. Ve birden kapı açıldı kafamı o tarafa çevirdiğimde Aslı'yı gördüm. Ama bana karşı bakışı çok farklıydı ilk defa böyle bakıyordu. Gözlerinin içinde endişe vardı. Kuzum ya çok korkmuş. Ve bunun sorumlusu bendim.
Yanıma doğru yaklaştı ve yatağın üzerine oturdu gidip bende yanına oturdum.
"Anlatmiyacakmısın?"
Derin bir nefes aldım.
"Rüzgar.."
Anlamsız bakışlar attı
"Ne olmuş Rüzgar'a?"
"Tamam bugün benim için çok kötü bir gün oldu. Ve en ince aytıntısına kadar anlatıcam."
"Dinliyorum."
Ve herşeyi baştan sona anlattım. O da pür dikkat anlattıklarımı dinledi. Ve bittiğinde. Bana kızarak.
"Ya sen neden karışıyosun. Tanımadığın bilmediğin adamlar. Ya sana zarar gelseydi."
İnanmıyorum bunları söyleyen Aslı olamazdı. Ben orda bir insanın bile bile ölüme gitmesine nasıl izin verirdim. Özelliklede sevdiğim insanın.
"Aslı sen ne dediğinin farkındamısın. Gözlerimin önünde öldüreceklerdi."
Bi anda ayağa fırladı.
"Ama sana da zarar gelebilirdi. Hiç kimse senden önemli değil tamam mı."
Sinirliydim. Ve hiç de sağlıklı düşünecek durumda değildim
O yüzden ayağa kalkıp parmağımla kapıyı gösterdim.
"Çık dışarı."
"Naz.."
"SANA ÇIK DIŞARI DEDİM!!"
Hiçbir şey demeden çıktı. Kendimi yatağa bıraktım,gözlerimi kapattım ve biraz öyle durdum.kafam yavaş yavaş kendine gelmeye başladı. Aslı'ya söylediklerimi şimdi idrak etmeye başladım. Ben ne yapmıştım. Kıza hiç haketmediği laflar söyledim. Oysaki o beni düşünmüştü. Onu çok kırdım. odamdan çıkıp onun odasına doğru ilerledim. Kapıya vurdum ama hiçbir ses vermedi.
"Aslı biraz konuşabilirmiyiz?"
Kısa bir sessizliğin ardından
"Uyumaya çalışıyorum Naz."
"Bak sana bağırdığım için üzgünüm ama kafam yerinde değildi. Bugün zor şeyler yaşadım. Amacım seni üzmek değildi. Özür dilerim."
"Naz odana git ve uyu."
"Peki. İyi geceler."
Odama girdiğimde ayakta zor duruyordum. En iyisi dinlenmekti. Yatağıma yattım ve kendimi uykuya bıraktım..
