11.Bölüm *WORDS*

En başından başla
                                    

Katy birden içtiği suyu tükürdü şaşkın bir ifadeyle bana bakıyordu.

"Evlenme teklifi mi Tanrım senin evlenmeye bu kadar meraklı biri olduğunu bilmiyordum"

Gülümsedim "Aptal bir aşıktım Katy"

Derin bir nefes verip anlatmaya devam ettim.

O saatlerde işte olurdu bu yüzden bende onun için yemek yapacaktım.

"Okulun kötü çocuğu yemek yapıyor ha senin içinde gerçekten başka biri var"

"Katy,sus artık ve dinle"

İçeriye girdiğimde yerde gömlek vardı.Garip ama tanıdıktı gömleği orada bırakıp oturma odasına geçtim.

Etraf dağılmıştı iki şarap bardağı,iki yemek tabağı,iki kişilik bir yemek.Bu garipti benim yapacaklarımı biri yapmıştı.

O an aklıma Amy'nın bir aydır evinde kalan hiç tanışmadığım kuzeni geldi.Kuzeni biraz çapkınmış öyle demişti.Dağınıklığının onun yaptığını sandım.

Tam mutfa geçiceğim sırada telefon melodisi beni durdurdu.

Garip ama melodi tanıdıktı.

Melodiyi takip ettim.Yatak odasından geliyordu.

O an içimde garip bir his vardı.

Kapıyı açtığımda görüntü karşısında ağzım açık kalmıştı.Bu,bu çok saçma.

Amy beni görünce korkuyla bir bana birde yanında uyuyana baktı.

"Cameron" dedi sanki orada bulunmam bir suçmuş gibi suratıma baktı.

Hiçbirşey demedim sinirle evden çıkarken apartmanın koridorunda Amy beni durdurdu.

Söylediklerini dinlemiyordum yada anlamak istemiyordum.Sanki dünya durmuş gibiydi.Sadece ağlamak istiyordum.

Kollarını omzuma koydu o lanet yeşil gözleri kıpkırmızı olmuştu "Lütfen bunları kimseye anlatma üzgünüm Cameron böyle öğrenmeni istemezdim" gözyaşlarını sildi "Cameron lütfen sus.Hayatımı yada onun hayatını mahvettme geçmiş günler için bunu yap Cameron lütfen"

O an fark etmiştim ağladığımı"Sırf kimse üzülmesin diye ben ölmeyi seçtim insanlara gülmek canımı yakıyor"

Katy korkuyla bana bakıyordu ne yapıcağını çözmeye çalışıyormuş gibi suratıma baktı.

Bana sarıldığında kollarımı sırtında birleştirdim.Başımı omzuna gömüp ağlamaya devam ettim.

Bu acıyı aylardır içimde saklıyordum.

Uzun bir süre sessizce ağladım garip ama Katy'nın omzunda.

Sonunda konuşacak gücü bulunca"Amy beni kiminle aldattıyordu biliyor musun" dedim.

"Kim ile" dediğinde ondan ayrılıp yüzüne baktım.

Yatakta o görüntü sonra öğrendiğim diğer aptal şeyler yine gözümün önüne geldi.

Yutkundum "Babamla"

Ne kolaydı bunu söylemek evlenmek istediğim kız beni öz babam ile aldattı.

Şaşkınca ve inanmayarak "Baban ile mi dedin sen az önce"

"Bende inanmak istememiştim ilk başka"

"Cameron,bu çok saçma"

"Bende ilk gördüğümde öyle demiştim"

"Hangi baba bunu oğluna yapar bu çok saçma"

"Benim ki yapıyormuş"

"Asıl acı olan ne biliyorsun Katy,annem hala o adama aşık hemde her gece Amy altında inletmesine rağmen"

"Bir dk" gözlerini büyüttü "Onlar hala birlikte mi hemde sana ve annene rağmen"

"Amy benden susmamı bu yüzden istemişti onlar iğrenç ilişkilerine devam ederken annem her gece babam için endişelendi hergün onu sevmeye devam ediyor"

Ayağa kalktı "Sen gerçekten zavallının tekisin Cameron sırf o sürtük üzülmesin diye kendini öldürüyorsun bu adil değil annene herşeyi anlatmalısın" sinirle suratıma baktı.

"Bunu yapamam Katy,annem bu acıya dayanamaz"

"Peki annen uyuşturucu yüzünden ölmene dayanabilecek mi"

Cevap vermedim.

"Cameron sen gerçekten iyi birisin bunu kendine yapma susma Cameron herkese herşeyi anlatmalısın sen değil onlar acı çekmeli onlar ölmeli"

"Yapamam Katy,ben böyle mutluyum"

"Mutlusun yani mutlu ha" sinirle dolabından bir defter alıp önüme attı.

Defteri elime aldım "Bu ne"

"Ölüm listem,aç bak senin gibilerle dolu"

Defterin içine baktım.Her sayfaya farklı bir hayat,aynı son vardı.

"Onlarda sustular mutluydular ama bak şimdi iskeletten başka birşey değiller"

Defteri elimden alıp boş bir sayfayı gösterdi "İşte bu sayfada senin adın yazacak Cameron,ben bunu yapmak istemiyorum tamam senden nefret ediyorum ama senin o lanet şey yüzünden ölmeni istemiyorum özellikle de o aptallar yüzünden"

"Katy bunu yapamam"

"Lanet olsun,neden Cameron neden" diye sinirle bağırdı.

"Çünkü"kollarımı sıyırdım "Ben bağımlı oldum" damarlarıma baktı.

"Bunlar uyuşturucu yüzünden olmadığını söyle"

"Üzgünüm" dedim sadece.

Önceden hap kullanıyordum sadece, sonra toz çekmeye başlamıştım şimdi de direk şiringa ile enjekte ediyordum kanıma.

"Cameron sana yardım etmeme izin ver" yanıma oturdu.

"Bana kimse yardım edemez"

Gülümsedi " Bay McCall'ın dediği gibi unutmayın en beklenmedik insan sizi kurtaran kişi olacaktır geçmişiniz silecek olandır" tek kaşını kaldırdı.

"Beni kimse bu bataklıktan kurtamaz Black" ayağa kalktım.

"Sana söz veriyorum Dallas herşeyin sonunda gerçekten mutlu olacaksın"

Katy fazlasıyla inatçıydı ve asla pes etmezdi "Umarım sonunda mutlu olurum Black" dediğimde ilk defa bana bakarken gözlerinin içi gülmüştü.

°°°

Ara sokakta oturup elimde ki pakete baktım.

Katy ile bir saat önce uyuşturucudan kurtulmam için konuşmuştuk ama gerçek şu ki beni kimse kurtaramaz geçmişim asla silinemez.

Katy aşık olmak isterdim.Bu sayede söylediklerine değer verirdim onun için kendime engel olmaya çalışırdım.Ama o sadece garip aptaldı.

Üzgünüm Black,ama ben çoktan bataklıkta boğuldum...

It's so loud inside my head
Kafamın içi çok gürültülü
With words that I should have said
Söylemem gereken kelimelerle
And as I drown in my regrets
Ve pişmanlıklarım içinde boğulurken
I can't take back the words I never said
Asla söyleyemediğim sözcükleri geri alamam
I never said
Asla söyleyemediklerimi
I can't take back the words I never said
Asla söyleyemediğim sözcükleri geri alamam

THE DRUG /DallasHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin