52.Bölüm *BE SOMEBODY*

2.1K 179 471
                                    

You came and made me who I'am
Geldin ve beni ben yaptın
I remember where it all began,so clearty
Her şeyin nereden başladığını hatırlıyorum,çok net.

Kilidi çevirip içeriye girdim paltomu ve çantamı yere fırlatıp salona ilerledim.Tam ben geldim diye bağıracaktım ki Alexander ile Cameron'ın koltukta uyuduğunu fark ettim.

Koltuğun yanına gidip yere çöküp ikisini seyrettim.Lanet olası hamilelik beni normalleştiriyordu durduk yere gözlerim kızarmıştı.

"Hey"boşta kalan eliyle gözyaşımı sildi."Sorun yok değil mi?" diye fısıldadı.Sorun yoktu karnımda duygularımla oynayan bir yaratık vardı.

"Hayır"

"Neden bu saatte evdesin"

"Zavallı çocuğu uyandırmaya geldim" dediğim an kucağında ki Alexander'ı unutmuş olacak ki aniden doğruldu.Alexander korkarak irkildi fakat uyanmamıştı.

"Sen ne saçmalıyorsun"

"Dediğimi duydun zavallı çocuğun uyanma zamanı" yavaş hareketlerle Alexander'ı koltuğa bırakıp ayağa kalktı elimden tutarak benimde kalkmamı sağladı.

Çalışma odama geçince yüzünde ki siniri fark ettim."Son kez soruyorum Katy neler oluyor"

"Özetlemek gekirse Emily Tokyo'dan geri döndü ve peşinde de iğrenç bir acı getirdi ona yardım etmeliyim"

"İğrenç bir acı?" Dedi "Yoksa tekrar lezbiyen mi oldu" söylediği şeyi onaylarken yüzünü ekşitti."İğrenç" diyebildi sadece.

"Onu kurtarmalıyım Dallas eskisi gibi ona yardım etmeliyim" dedim heyecanla."Eski köprünün orada ona Katy Black olarak yardım edicem"

"Buna izin vermiyorum" diye bağırdı."Katy sen hamilesin ve artık Black değilsin"

"Hadi ama eskisi gibi olucaz hatta George'u ve Taylor'ı bile çağırırız.Sadece bir kerelik"dedim sevimli görünmek için"Arkadaşımın bana ihtiyacı var"

"Katy sen artık on dokuz yaşında ki kimseyi umursamadan hareket eden kız değilsin"

"Ne var biliyor musun zavallı çocuğa ihtiyacım yok" çalışma odamın kapısını sert bir şekilde çarpıp merdivenleri koşar adımlarla çıkıp yatak odama geçip kapıyı kitledim.

Garip kız Katy Black zavallı çocuk olmadan da geri dönebilirdi.

Üstümde ki kıyafetlerden kurtulup çekmeceleri karıştırırken Cameron kapıyı açmam ısrar ediyordu."Üzgünüm götlere kapıyı açamam" Black kesinlikle geri dönmüştü.

Bulduğum siyah bol tişortü üstüme geçirip Cameron'ın siyah jeanlarından birini alıp bacaklarımın arasından geçirirken bir taraftanda Cameron'a laf atıyordum.

Makyajımı silip gözüme sadece rimel sürdüm.Son olarakta bugün ki toplanta için özenle yaptığım saçımı bozup elimle bozulan saçımı dağıttım sonrada Black tarzı dağınık topuzumu yaptım.

Ve işte karşımdaydı yıllar sonra aynada ki yansımamdaydı Black.İki fark ile birincisi hamileydim ikincisi ise yüzümde kocaman bir gülümseme vardı.

Kapıyı açtığımda Cameron ışık görmüş tavşanın şaşkınlığıyla bana baktı."Bla...K-katy gitmene izin vermiyorum"

"Bana engel olan kim" dedim kollarımı göğsümde birleştirip meydan okurcasına karşısında dikildim.

Meydan okumama karşılık beni duvarla kendi arasına aldı ve şu yamuk gülüşlerinden birini takıntı."Kocan" dedi "Sana engel olan kocan"

"Pardon kim" dedim kahkaha atarak."Ben şuan Katy Black olduğuma göre evli değilim ve sende benim hiçbir şeyimsin" onu öpmek isteyen tarafımı garip kız yakıp,Cameron'ı itti.

THE DRUG /DallasHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin