"Ang bango ba ng niluluto ko? XD ^___^" I teased him. He sneered. Sungit talaga.
"Where's manang? ~_~"
"Namalengke na."
Nilagay ko na yung mga food sa mesa. Umupo na rin si Xander. Sempre ako rin 'no! Feel at home na eh, tsaka sabi rin naman ni Sir Alex na sumabay na daw ako palagi kumain sa kanila eh.
"Who cooked this fried rice?"
"Obvious ba? Edi ako. Ako yung nagluluto kanina diba? Psh!"
Nag-"tss" lang siya tapos kumain na. Nung umpisa, konti lang yung kinain niya then maya-maya kumuha ulit siya. ^_____^ napangiti ako. Nasarapan yata siya. XD
"Ang sarap ng luto ko diba? ^,^" Kinalabit-kalabit ko pa siya.
"TSSS! Of course not!" He denied.
"Sus. Kaya pala naubos mo yung fried rice."
"I'm just hungry, freak!" Xander
PSSSSH! Kunwari pa kasi. Eh halos pagkain ko na ng agahan at tanghalian yung nakain niya eh! Then I heard na tumunog na yung oven. Yown! Luto na yung cookies. ^______^ Kinuha ko na. Ambango. *u*
"Xander nag-bake ako ng cookies. Gusto mo?" Inalok ko siya habang inaalis ko sa tray yung cookies.
"No thanks. I only eat sweets that a well-trained baker made." He said while mocking at me bago na siya lumabas ng kitchen.
"Edi wag! Hmp."
Well-trained, well-trained! Ang arte! PSSSH! Kung ayaw mo, edi wag mo. Dami pang sinasabi eh! Ang arte, bakla yata 'to eh. >_______< Niligpit ko na yung pinagkainan namin bago ako nag-ayos. Ibabaon ko nalang sa PHS yung cookies ko. At least mabubusog pa ako kesa naman ibigay yon sa mayabang na Xander na yon. -______- che!
Palabas na sana ako ng bahay when I saw Xander leaning against his car. Naka-uniform siya tapos nakapatong yung varsity jacket niya habang yung hands niya nasa pockets pa. Ang gwapo shet. Parang model ang loko. XD
Bakit kaya hindi pa siya umaalis?
Baka hinihintay niya pa ako? Ayieee ang sweet nemen. :DD
Baka hinihintay niya pa ako? Ayieee ang sweet nemen. :DD
"Freak, bakit ba ang tagal-tagal mo? Kanina pa kita hinihintay ah." Xander
Oh my gosh! Hinihintay niya talaga ako. ^,^
"Hinintay moko? Sorry ah... nag-ayos pa kasi ako ng mga gamit ko eh. Ano tara na?" Tapos nginitian ko pa siya ng sobrang sweet. Kumunot yung noo niya.
"Where are we going? Ang Isay, please! Stop that kind of smile. So... disgusting." I glared at him then pout. Kainis talaga siya lahit kelan. *3*
"Sa school... diba?" Medyo nag-aalangan ko pang tanong sa kanya.
Hindi siya sumagot, nakatitig lang siya sakin. Anyare? Nai-inlove naba siya sakin??? ^_____^ Emeghed ang haba ng hair ko. XD Nakangiting tumitig din ako sa kanya pero maya-maya...
.
.
.
"Hahahahahaha! Isay.. Y-Youre so.. Hahaha! funny. Hahahaha."
-_______-
Hindi naman siya masyadong masaya 'no? >,< Napa-simangot nalang ako. Ginu-good time na naman siguro niya ako. Tawa parin siya ng tawa. Hindi ko nalang siya pinansin. Badtrip ako. Hanggang sa matapos na siya sa kakatawa.
"What are you thinking, freak? I only waited you here to remind you that as my ASSISTANT I want you to go to the Band Room on Break time and even in Lunch time. I have a lot of works for you there. Why? Ano bang iniisip mo? Na isasabay kita papasok sa school? Oh c'mon freak. Hahaha!"
CHAPTER 4
Start from the beginning
