That something.....

734 29 9
                                    

Αύγουστος 29
ΕΡΜΙΟΝΗΣ POV:
Εγώ με την Τζένη επιβιβαστήκαμε στο τρένο όταν αποχαιρετήσαμε όλη την οικογένεια της. Όταν μπήκαμε στο τρένο βρήκαμε το δωμάτιο που καθόταν ο Νέβιλ και η λούνα.Καθίσαμε μαζί τους κάποια στιγμή έκλεισα τα μάτια μου και θυμήθηκα τον πόλεμο οπότε βγήκα να πάρω λίγο αέρα και είδα κάποιον που δεν περίμενε περίμενε....
ΝΤΡΑΚΟΣ POV:
Βγήκα από το δωμάτιο που ήμουνα με τον blaze την Πανσυ την Αστόρια τον Κραμπ και τον Γκόιλ.Πριν επιβιβαστούν ο Ντράκο Τα χάλασε με την Αστόρια οπότε η Πανσυ Μες το τρένο του κολλούσε πολύ και έφυγε με την δικαιολογία ότι ήθελε να πάει να πάρει καμιά λιχουδιά. Όταν βγήκε είδε κάποια που θα προτιμούσε να μην τον δει αλλά όταν ήταν έτοιμος Να γυρίσει και να φύγει τότε τα μάτια του συναντήθηκα ήταν ηρεμία χωρίς τους μπόντιγκαρντ της περίεργο σκέφτηκε του χαμογέλασε και της χαμογέλασε πίσω πήγε κοντά της και ξεκίνησαν μία μικρή συζήτηση που σημαίνει πολλά περισσότερα απ' όσα θα έπρεπε σε εκείνον.
«Γεια σου Grangerrrrr»
Τόνιζε το τελευταίο γράμμα του όνομα του της για κάποια δευτερόλεπτα και το ανταπέδωσε «Γεια σου Μαλφοιιιιιιιι»
Γέλασαν και τότε συνέχισαν ο Ντρακο πήρε πρώτος τον λόγο «Λοιπόν πως πάει»
«Καλά!Εσυ;;»απάντησε «Καλά είμαι λοιπόν πως πέρασες το καλοκαιρι σου» η Ερμιονη τον κοιτάξει με ένα ύφος απορίας «Καλααα!Εσυ!»κατάλαβε το ύφος της και απάντησε «Καλααα»και ανταπέδωσε το βλέμμα του χαμογέλασε και αφαίρεσαν αυτά τα βλέμματα από το πρόσωπο τους.Κάθισα για λίγο στην σιωπή μέχρι που ο Ντρακο πήρε τον λόγο. «Λοιπόν αγχώνεσαι ξέρεις για το ότι θα μας χωρίσουν πάλι σε νεους κοιτώνες ξερεις.....αγχώνεσαι μήπως δεν είσαι στο Γκρίφιντορ πλέον»τόνισε το Γκρίφιντορ με έναν τόνο αηδίας.Η Ερμιονη ρολαρε τα μάτια της κοίταξε έξω από το παράθυρο. « Ναι αλλά νομίζω όλοι μας!νομίζω βασικά πως όλοι μας αλλάξαμε με τον πόλεμο εγώ προσωπικά θεωρώ πως έχω αλλάξει αρκετά και επίσης άκουσα πως όταν κάποιος απο μας τον αλλάξουν κοιτώνα  θα τους κανουνε μερικά ξόρκια για να ταιριάζουν καλύτερα στο κοιτώνα που θα είναι οπότε αγχώνομαι πιο πολύ άμα με αλλάξουν εμφάνιση απ' όσο να είμαι σε άλλο κοιτώνα εξάλλου όλοι καλή είναι.Απλά ως μακροχρόνιο Γκριφιντορ θα μου είναι δύσκολη η αλλαγή»ο Ντρακο την παρακολουθούσε προσεκτικά επεξεργαζόταν όλα όσο έλεγε μόλις τελείωσε απάντησε «δηλαδι και στο Σλιθεριν να είσαι δεν θα έχεις πρόβλημα;Αναρωτιέμαι τι θα έκαναν για να σε κάνουν Σλιθεριν;;»γέλασε και μάχη του και η Ερμιονη και απάντησε «Νομίζω πως δεν θα έχω πρόβλημα μιας και που τελείωσε η όλη φάση με το αίμα.Εσυ φοβάσαι να μην μπεις ξέρεις σε αλλο κοιτώνα»ο Ντρακο μόλις γύρισε να τον κοιτάξει γύρισε άλλου δεν ήθελε να ξέρει πως την κοιτούσε επίμονα όσο μιλούσε και μετά απάντησε. « Θεωρώ πως άλλαξα κατά τη διάρκεια και μετά τον πόλεμο όχι αρκετά αλλά άλλαξα κάποιες απόψεις μου πέθαναν όπως αυτή για το αίμα και έγινα πιο ανοιχτός και αποδεικτικός προς τον έξω κόσμο αλλά δε νομίζω δεν αγχώνομαι είμαι γεννημένος Σλιθεριν»τελείωσε την προτάσεις και γέλασε η Ερμιονη γέλασε σιγανά «Χαίρομαι»απάντησε και ο Ντρακο την κοίταξε με απορία και τότε συνέχισε «Ξέρεις που άλλαξαν άποψη σου για το αίμα και τα σχετικά» χαμογέλασε και αυτή και αυτός ντροπαλά τότε η Ερμιονη πήρε τον λόγο «Καλύτερα να πήγαινα τα λέμε στην επιλογή» πήγε να φύγει την έπιασα και την γύρισα αναγκαστικά για με με κοιτάζει αλλά μάλλον έβαλα πολύ δύναμη με αποτέλεσμα να.......
ΕΡΜΙΟΝΗΣ POV:
Ενισω ένα κρύο δυνατό χέρι να με κρατάει γύρισα και ναι ο Ντρακο Λουσιους Μαλφοι εκατό της εκατό άθελα του μας είχε φέρει σε σημείο αναπνοής..

Και μου ψιθύρισε «φίλοι Ερμιονη» η Ερμιόνη χαμογέλασε «Φίλοι Ντρακο» χαμογέλασαν και οι δυο και απομακρύνθηκαν και και η δυο στο δρόμο προς το δωμάτιο τους ήξεραν πως αυτό,αυτή η στιγμή,αυτή η συζήτηση ήταν αυτό που ένιωθαν πως φέτος θα γίνει αυτό...

Oops! Această imagine nu respectă Ghidul de Conținut. Pentru a continua publicarea, te rugăm să înlături imaginea sau să încarci o altă imagine.

Και μου ψιθύρισε «φίλοι Ερμιονη» η Ερμιόνη χαμογέλασε «Φίλοι Ντρακο» χαμογέλασαν και οι δυο και απομακρύνθηκαν και και η δυο στο δρόμο προς το δωμάτιο τους ήξεραν πως αυτό,αυτή η στιγμή,αυτή η συζήτηση ήταν αυτό που ένιωθαν πως φέτος θα γίνει αυτό το κάτι που και η δυο ήξεραν πως θα τους αλλάξει τη ζωή.

Αυτά για σήμερα έχω όρεξη όποτε μπορεί να ανεβάσω και άλλο είμαι αρκετά περιφανή για αυτό το κεφάλαιο πείτε μου και εσείς τι νομίζετε πατοντας εκείνη το αστεράκι εκεί κάτω το βλέπεις το είδες πατα το πατά τι που σου λέω δεν θα ανατυναχτει ο κόσμος μπράβο το παιδί τα λέμε στο επόμενο κεφαλαίων ββ!!!

You weirdo Unde poveștirile trăiesc. Descoperă acum