Why Does it Matter?

Chapter 13: Solution

She planted a kiss on me again after I wore her shirt, agad din naman siyang nagsuot ng tshirt bago bumalik sa pagkakahiga sa kama. I place myself near her, ginagawang unan ang braso niya at bahagya pang nakayakap ako sa kanya. Her other free hand instantly reaches for my hand above her tummy at nilaro iyon.

Hindi ko mapigilan ang mapangiti dahil sa kanya, I couldn't imagine that will be like this...you know intimate. Isikniksik ko pa ang sarili ko sa leeg niya habang inaamoy siya. One thing that I'm incredibly fond of her is her scent, kung pwede lang gawing pabango ang amoy niya, siguro ginawa ko. Aside from my personalized perfume, siya na ata ang isa sa pinakamabangong taong naamoy ko!

"Anong pabango mo?" Tanong ko sa kanya at medyo umangat pa para makita ang mukha niya. Tinaasan naman niya ako ng kilay at inayos ang iilang takas na buhok at inilagay iyon sa likod ng tenga ko.

"Why? Getting addicted to me?" Mapang-asar niyang banat kaya naman inirapan ko siya at bumalik na sa pagkakahiga, inilapit naman niya ako ulit sa kanya.

"Ewan ko sayo!" balik kong singhal sa kanya kaya natawa naman siya. Minsan ang kapal lang din ng mukha niya!

"You could always smell me, Yanna. Walang pipigil sa iyo. " natatawa pa niyang saad at bahagyang hinalikan ang pisnge ko. Kunwari ko naman siyang inirapan dahil sa corny niyang bayad.

"What happened earlier?" Tanong niya kaya naman napabalikwas ako ng upo ng marinig iyon, nakita ko naman ang seryoso niyang mukha na nakahiga pa din doon sa kama niya. Tahimik ko naman siyang tinignan at tinantya kung dapat ko bang sabihin sa kanya.

"A-ah ano.." Hindi ko na natapos ang sasabihin ko ng umupo siya paharap sa akin kaya dinapuan na naman ako ng pamilyar na kaba ng salubungin ako ng mga mata niya. Tahimik akong lununok ng mapagtantong wala na akong kawala sa kanya

"I was physically somewhat harassed a....while ago." Mahina ko pang sabi at umiwas ng tingin sa kanya. Nakita kong tumalim ang mga titig niya kaya agad naman akong umusod ng konti para malayo ng bahagya sa kanya pero she instantly pulls me by my wrist at ibinalik padikit sa katawan niya.

"A-ah... I'm fine Ven. They didn't actually hurt...me." I said trying to convince her pero mukhang hindi siya natinag dahil sa sinabi ko. She looks at me intently bago ako hilahin at ikulong sa isang yakap.

Though a part of me doesn't really want to tell her the reason why something happened earlier, dahil sobrang nababagabag ang loob ko sa tuwing iniisip na a part of me is being moved by their opinions, nakakatawa lang na hindi ko naman kilala ang halos lahat sa kanila but the way they try to give a say on my life, hindi ko kayang tanggapin na lamang basta-basta.

Marahan ko siyang niyakap pabalik. I feel so secured inside her hug kaya naman mas isiniksik ko pa ang sarili ko sa kanya. Sobrang soothing ng init mula sa katawan niya, para akong prinoprotektahan lagi sa tuwing niyayakap ko siya.

"What happened?" She asks kaya naman huminga ako ng malalim bago nagsalita.

"I was buying for our dinner and then some random girls stopped me midway, they keep on pointing out how ridiculous I am for hurting...Caleb." I said at muling ibinaon ang mukha ko sa leeg niya. I can feel how she softly comb my hair with her fingers kaya naman mas lalong gumaan ang pakiramdam ko, indeed cuddling can reduces stress, magawa nga 'to madalas.

"How do you feel about that?" Bahagya akong napabitaw sa kanya dahil sa tanong niya. I didn't expect her to ask me that question, pero sobrang nag-init ang puso ko. Normally, people will get mad or propose their madness pero siya hindi. I don't know but the question is really appropriate, like she's asking what I really feel instead of directly comforting me. She listens.