Why Does it Matter?

Chapter 12: Collide

I feel like he's worsening the perspective of his situation only, making me the culprit here. I feel really disappointed on him.

"Arya, ano ba kasing nangyari?" Tanong naman ni Monique kaya tinignan ko naman sila at napa-ayos ng upo. Sila lang din naman ang mapagsasabihan ko neto, atleast if the world doesn't want to know my side of the story, at least they'll know.

"I don't know how to tell this to you but I need you to stay quite the whole time, please." Simula ko at sinamaan ng tingin si Annica na tumawa naman agad. Inambahan ko siya ng isang hampas na iniwasan naman niya ng bumaba siya ng upo papunta ng carpeted floor ko. Huminga ako ng malalim at tumingin na sa kanilang dalawa. They are both waiting for me to spill the tea.

"Things did happen really fast, I don't—"
"Tangina, Arya nag-sex kayo?!" Nagulat naman ako sa biglang sigaw ni Annica at pati si Monique tinignan ako na parang tama nga ang conclusion ng kaibigan namin.

"Rianne Annica Del Rosario! Get-out!" I shout in full annoyance, tinawanan lang din ako ng balahurang babae na nahiga pa sa flooring ko habang tinitignan ako na tawang-tawa. Gusto kong takpan ng throw pillow ang mukha niya ng hindi na siya makahinga pa.

"Nica, manahimik ka na nga! Game na, Arya." Sita ni Monique at kumuha pa ng throw pillow sa tabi ko na akala mo magkwekwento ako ng bedtime story sa kanilang dalawa. Inirapan ko muli si Annica at uminom sa kape ko at huminga ng malalim.

"Remember the first game of the LS? In the arena, ung umuwi kayong dalawa?" Parehas naman silang tumango ng maayos sa akin kaya naman payuko ako at napa-angat ng tingin ulit, hindi ko alam paano ko sasabihin sa kanila kaya huminga ulit ako ng malalim.

"Ven, accidentally confessed to me." Mahina kong sabi. Nakita ko ang gulat sa mukha nila pareho, nagkatinginan at sabay silang tumili ng malakas, animo kinikilig pa sa sinabi ko.

"I knew it!" Sigaw ni Monique na kilig na kilig habang yakap-yakap ang unan ko. Si Annica naman ang lumapit sa akin para mas marinig ako lalo na may ning-ning sa mga mata.

"Tahong for the win!" sigaw ni Annica at nag-bottoms up sa kape niya, bahagya naman akong natawa sa reaksyon nila dahil gumaan ang pakiramdam ko.

"So what happened next?! Dali, girl!" Sigaw ni Annica habang niyuyog-yog pa ako. Inirapan ko naman siya at maging si Monique lumapit pa sa amin na akala mo top secret ang pinag-uusapan namin. Well sort, of.

"I was acting up; I don't know why. Hinabol niya ko and then, boom. She said she likes me. That she's all mine." Mahina ko pang saad sa dulo kong sinabi. Impit naman na tumili si Annica at hinampas ako. Agad ko naman siyang tinulak palayo para hindi na ko mahampas muli, Monique on the other side is in her wide smile habang nagnining-ning ang mga mata.

"Continue! Continue!" Annica said in enthusiasm kaya naman inirapan ko siya.

"I avoided her, after that I try to keep my distance with her. Natakot kasi ako, natakot ako sa sarili ko na baka nalilito lang ako, maybe I'm just confused and overwhelm by everything that is happening between us." I said. Monique looks at me genuinely and hold my hand for a moment. Nginitian ko naman siya.

"You don't need to be afraid, Arya. Where here." she said na mas lalong nagpagaan sa loob ko. And even in the midst of crisis, it will really bring out the best of your friends.

"Ituloy mo, girl! Nabibitin ako! Ayokong sakitan ng puson." She said at tumawa pa dahil sa kababuyan ng bibig niya. Inirapan ko naman siya dahil sa kabastusan ng bunganga niya!

"She got mad, and then Caleb get into the picture. He showed up on the after game, holding those hideous flowers like punyeta I don't even like flowers! Nagso-sosorry siya, because on the way he acted last time. I don't know what happened pero I saw Ven looking at me, and I can feel her pain. Umalis siya so that's why I chase her, leaving Caleb behind." I said ending my story. Annica is looking at me mischievously at mukhang nag-aantay pa ng kasunod pero tinikom ko na ang bibig ko. I will definitely keep the last part exclusive for myself only.