Harese : Soğuk Bedenler (BASILDI!)

KORKU

Merhaba sevgili okurlar,

Yeni bir bölümle karşınızdayım.

Yorum ve eleştirilerinizi eksik etmeyin lütfen.

Unutmayın ki ilerlemek için size ihtiyacım var.

Instagram : zilan_erbek_arikan

Sevgiyle kalın 🥀

Keyifli okumalar dilerim...

7.BÖLÜM: KAR

Bahoz, ormanın girişinde son bulan yolda aracı durdurdu. Dışarıda bir hayvan türünün olduğunu bildiğinden inmek için tereddüt eden kalbini rahatlatmak adına gözleriyle etrafı taradı. Etrafta hareketlilik olmadığını anladığında araçtan indi. Beyaz karların içerisinden hayvanı seçemeyeceğini biliyordu. Orman gözüne çok sık ve korkutucu göründü. Rüzgârın uğuldaması eşliğinde ağaçların dalları sallanınca içini bir ürperti kapladı. Sağ elinde sıkıca tuttuğu silahının soğukluğu ona güç veriyordu. Rüzgâr yüzünden, her sallanan daldan, yere düşen kar topları dikkatini sürekli dağıtıyordu. Her ne kadar ormana gitmek istemese de gözleriyle etrafı tararken yavaşça ağaçların arasına girdi.

Tedirginliği tüm vücudunu kaplamışken gözleri korkusuz bakıyor, adımları ise sağlamdı. Ormanın içerisine doğru ilerledikçe karın botlarının altında ezilerek çıkardığı ses adamı rahatlatmaya başladı. Her bir adımında her şeyin yolunda olduğunu bu sesle kendisine hatırlattı. Ağaçların dallarından düşen kar taneleri bazen şapkasının üstüne bazen yere bazen ise omuzlarına düşüyordu. İlk başlarda bu durum onu paranoya bağlamıştı. Sürekli silahını doğrultarak yere çöküyor. Ağaçların dallarını tek tek gözleriyle tarıyor, bir şey olmadığını anlayınca da yoluna devam ediyordu. Ağaç dallarını şimdi de kontrol ediyordu ama daha sakin ve soğukkanlı bir şekilde.

Uzun zamandır yürüyordu. İlk başlarda ayazla başa çıkmaya çalışıyordu ama şimdi kar yağışı da artmıştı. Rüzgâr yüzünden gözüne, ağzına, burnuna giren karlarla kavgaya tutuşmuştu. Çektiği bu rezilliği sürekli gözlerini gökyüzüne dikerek sorguluyordu. Soğuk yüzünden gözleri dolmuş, etrafı bulanık görmesini sağlıyordu. İlk başta görüşü net olmadığı için yavaşlamayı düşünmüştü. Birkaç yüz metre yavaş gittikten sonra burnunun hızlı hızlı akmaları, gözlerinin önüne siper ettiği eline rağmen, sürekli gözlerine hücum eden kar tanelerine daha fazla dayanamamıştı.

Bahoz hızlı adımlarla küçük şelalenin yanına ulaştığında, dudaklarının arasından büyük buharlı bir nefes firar etti. Bütün vücudu soğuk yüzünden kaskatı kesilmişti. Gözleri ve burnu dolu doluydu. Bahoz, vücudunun soğuğa karşı verdiği tepki yüzünden, sinirleri iyice bozulmuş bir halde etrafı kolaçan ederek ahşap köprüye doğru ilerledi. Küçük köprünün üzerinden geçerken doğanın ve karın muhteşem uyumunun normal şartlarda onu büyüleyeceğini düşündü.

Rüzgâr ve kar sesi eşliğinde köprüden inip çobanı dün bıraktığı yere doğru yöneldi. Zoraki açık tuttuğu gözleri çobanın cesedini bulmak için etrafı tararken, ayakları ise görevini yerine getiriyordu. Çobanı bıraktığı ağacın önüne gelmesine rağmen, adamın burada olmadığı gerçeğiyle yüzleşti. Doğru ağacın önünde olduğunu onaylarcasına ona göz kırpan, ağacın gövdesindeki kan lekesine baktı.

Kaderine küsmüş bir şekilde derin bir nefes alıp etrafı son bir kez tarayarak, kadının yere attığı bıçağı almak için, arkasını döndü. Karın içerisinde bata çıka ilerleyerek av bıçağının olduğunu düşündüğü yerde durdu. Diz çöktü, karı buz tutmuş sol eliyle karıştırarak bıçağı bulmaya çalıştı. Tam umudunu kesmişken, eline değen bıçağın sırt kısmını tutup, bıçağı karın içinden çekti. Av bıçağını gözünün önünde tutarak bıçağı inceledi. Bıçakta artık ne bir kan lekesi ne de parmak izi bulunamayacağını biliyordu. Her ne kadar bu duruma sinirleri bozulsada, ayağa kalkıp geldiği yönden aracına gitmek için hızla yürümeye koyuldu. Her bir adımına kendine saydığı hakaretler eşlik ediyordu.