Her Bucket List

Teka Lang Muna, Wait!

Wtf?

Yung Jake na ipapakasal sakin ni Dad, ay yung Jake na umalis at iniwan ako.

Yung Kokoy na hindi ko alam kung anong nangyari kasi wala namang paramdam.

Yung Kokoy na mas ghoster pa sa mga multo.

Wtf?

"Oh? Magkakilala na pala silang dalawa pare eh. Hahahaha wala na tayong problema." Sabi ni Tito Alfred. Haler? Malamang magkalaro kami nung bata pa.

"Wait lang Dad, cr muna ako." Sabi ko at inexcuse ko ang sarili ko.

Pagdating na pagdating ko sa cr ay agad akong naghilamos.

Myghaaaad what on is happening?!

Hindi to pwede.

Lord. Please naman oh. Kahit ngayon lang wag naman si Jake huhu.

Ayoko dun.

Nang-iiwan yun eh.

Mang-iiwan ka rin naman pag di ka gumaling - inner self

Pwede ba tumahimik ka nalang.

Nag-iisip ako eh.

Okay sabi mo eh-inner self

Sorry guys ganito talaga ako. I overthink a lot and oo na nakikipag-usap sa sarili. Pero di ako baliw ha.

Normal ako.

Normal pa ako nito.

Nahinto ako sa pagkatulala nang may marinig na katok sa pinto ng cr.

Ayy hala naku naman antagal ko na pala dito.

"Miss! Magpapacr kaba o hindi? Ihing-ihi na kami dito oh!" hala galit na sila. Okay lalabas na ako.

Kalma self. Keri na yan.

Pinihit ko na ang doorknob at binuksan ang pinto.

Jusko giiirl! Ang haba ng pila sa labas.

"Hay salamat at lumabas narin." Sabi nung mukhang chaka ang fes na nakapila din sa labas ng cr.

"Ehehe sorry po." Sabi ko nalang at dali-daling bumalik sa table namin.

"Wow, nagjebs kaba?" Sabi ni Jake.

Huh?
Anong jebs?
Whatever.

"Pinagsasabi mo?" Tinarayan ko nga.

"Sorry hahaha basta." Wow at may karapatan pa siyang tumawa

"Whatever." Sabi ko nalang at pinapak na yung inorder nila Dad for me kasi hindi ako nakaorder dahil kinuha ng impaktong yan ang menu.

Tss.

"Oh baka mabuhay yang manok nak. Lamog na lamog eh, kala mo sinicpr." Sabi ni Daddy sakin at ako naman tiningnan ang pagkain ko at nanlaki ang mata ko sa ginawa ko.

Sorry po Lord.

"A-ah eh hahaha sorry Dad. Sorry din po Tito Alfred." sabi ko nalang.

Tiningnan ko yung mokong at aba! Nagpipigil pang tumawa! Loser.

Tinaasan ko lang siya ng kilay nung napansin niyang tinitingnan ko siya.

Bwesit kakahiya.

Palagi ka nalang talagang minamamalas Trish.

"It's fine. I understand you. Hahahah naalala ko tuloy yung kwento ni Tito Ramon at ng Lola Sally mo samin ng Daddy mo." Okay storytelling time. Jk