Merhaba ben Nagito Hiyori. Kokichi adımda çok tatlı bir çocuğum ve Sou adinda yakışıklı bir kocam var (fare ailesi dnfjdn). Hayatımda hiç benim gibi iğrenç bir insanın boyle mukemmel bir hayata sahip olacağını düsünemezdim. Sonucta benim gibi igrenç bir oksijen israfı sadece acı verici bir sekilde ölmeyi hakediyor.
Guzel bir gündü. Kokichiyi okuluna bırakıyordum. Kokichiyi okula biraktıktan sonra kasiyer olarak çalıştığım markete gittim. Bu ayın başında bana aylık maaşımı vermedikleri için işimden istifa etmeyi düşünüyordum... Ve işimden istifa ettim :D . Bunun yeni farkına variyorum ama benim işe ihtiyacım yoktu çünkü şansım sayesinde aldığım bütün lotolardan en az 50 bin lira kazanıyordum ondan işe ihtiyacım yoktu.
Sayısal loto almaya gittiğimde kasanın arkasına birini görmüştüm!!!!! YOKSA BU BENİM ÇOCUKLUK ARKADAŞIM SANS MIYDI :OOOOO . Sansı görür görmez gözlerim dolmuştu. Sans çok eski bir arkadaşımdı. Aslında tek arkadasım dı desem de yeri var. Ortaokulda tanışmıştık. Herkes benimle dalga geçip beni çöpün içine iterdi ama bir tek sans bana iyi davranıyordu. Neredeyse her gün bulusuyorduk ve galiba ben sansdan hoşlanıyordum ama bu önemli değil. Lisenin sonunda birbirimizden ayrılmak zorunda kalmıştı ve bir daha hiç görüşememiştik.
Sans benim dükkanın içine girdigimi fark edince yanıma koştu ve bana "Merhaba Nagito benim Sans, beni hatırladın mı?" diye sordu. Ben de "Seni unutur muyum?" diye gözlerim yaşlı bir sekilde cevap verip Sansa sarıldım.
O gün eve cok mutlu bir sekilde gitmiştim. Hem o igrenç işimden ayrılmıştım hem de eski arkadaşım Sansla seneler sonra yeniden bulusabilmiştik. Benim gibi gereksiz biri böyle bir şeyi haketmiyordu.
Birkaç saat sonra Sou eve gelmişti. Benim koltukta uyuyakaldığımı görünce beni yatağıma tasımaya çalıştı ama beni kaldıramadığı için beni uyandırdı. Uyandığımda Souya bu gun işimden ayrıldığımı ve sansla buluştuğumu anlattım. Sou bana Sansın kim olduğunu sordu. Souya Sansın benim ortaokuldan lise sona kadar çok yakin bir arkadaşım olduğunu söyledim. Sou bunu duydugunda biraz üzülmüştü. Galiba ona eski sevgilisi Midoriyi hatırlatmıştım. Nasıl benim gibi bir özürlü Sou gibi mükemmel bir insanı üzerdi (evet Nagito çok haklı Sou mükemmel).
Bir kaç saniye sonra Sou bana panikle "Nagito iyi misin, ağlıyorsun!" diye sorunca ağlamaya başlamış olduğumu fark ettim. Gözyaşlarımı sildikten sonra souya dönüp "Meraketmene gerek yok ben iyiyim." diye ona cevap verdim. Sou ona iyi olduğumu söylediğim halde bana inanmamıştı ve bana sarılmıştı.
Sou bana sarilmayı bıraktıktan sonra bana "Nagito bu gün çok yoruldun bence biraz uyu." dedi. Ben de "Tamam o zaman ben yatmaya giduyorum sen Kokichiye bakarsın." dedim ve uyumak için odama gittim.
mujirou sonunda yarattığımız soyağacının 1. kuşağının hikayesini yazıyorum jdjdjjdjdjd. Bu arada seni çok özledim :'3
