Chcę także podziękować Filipowi, za tłumaczenie mi przez facebooka, sformułowania „Złożyć w zakręt" i opisywanie swojego treningu. Bardzo mi pomogłeś! Gdyby nie ty, w tej książce większość rzeczy byłaby zmyślonych. Trzymam za ciebie kciuki na twoich własnych zawodach i mam nadzieję, że nie nagięłam zbytnio prawdy, przy opisywaniu wyścigów!
Dziękuję Patrycji, która przejeździła za mną na motorze całą wieś, prowokując przy tym krzywe spojrzenia. To ty obudziłaś we mnie tą miłość do motocykli, a wypadek stał się inspiracją... Szkoda, że musiałaś roztrzaskać kolano, aby powstała nowa książka
Dziękuję Oli, która podpowiadała mi co powinna mówić Gwen, żeby wydać się jeszcze bardziej zazdrosna! Jesteś mistrzynią w roli zołzy! Nikt cię nie zastąpi! I za to, że przeczytałaś książkę, żeby wybrać najlepszy fragment.
No i na koniec dziękuję wam, za to że jesteście i czytacie. Nic nie może wyrazić tego, jak kocham publikować tutaj opowiadania, a potem czytać wasze komentarze :)
Jeszcze raz dzięki i do następnego
Lociak
YOU ARE READING
HERE & NOW
Teen Fiction- Długo zamierzasz się o to spinać? - usłyszałam nad sobą głos Davida, kiedy ubierałam bransoletkę na rączkę pięciolatki. - Hymm... Pomyślmy...Może odpowiedź na to pytanie znajduje się gdzieś bardzo blisko... Ale podpowiem ci, że na pewno NIE MA JE...
