Chapter 3: Law of Conservation of Mass

Start from the beginning
                                    

When I received the address, it was the bar located at Taft Ave. kaya agad naman akong napabuntong hininga to realize na I was right. That minor!

Agad akong lumabas ng office ko at pumunta sa parking lot, even while driving nararamdaman ko ang pagkulo ng dugo ko. That young man! Ang mahal-mahal ng tuition niya tapos malalaman kong nagbabar siya! I will definitely tell this to Mom and Dad, lintek and to think na he's just on his 12th grade!

Ng marating ko ang bar, madami na agad ang tao and to think na it's just almost eight in the evening. Hindi ko tala forte ang clubbing, masyado yata akong busy noong mga panahon na nag-aaral ako. In fact, isang beses lang ako pumunta sa ganitong lugar and I almost cursed that one-time event of my life.

When I enter the vicinity, the loud music roar on the place and everyone is already wild on their own world. Tinignan pa ako ng bouncer ng pumasok ako, maybe because I'm still wearing my lab gown. Ark! You are seriously paying for this night!

I'm scanning the whole place ng mapansin ang gulo malapit sa liquor counter and some of the bouncers are even there. Nakita ko ang mukha ni Ark na sobrang frustrated kaya agad ko siyang nilapitan. Some of the bouncers are even whispering something on their walki-talkie kaya halatang may commotion na naganap.

"Ate" Ark approach me and I was shocked ng makita kung sino ang nasa tabi niya.

That perfect body that even in this neon place can be noticed, in a black tank top and a wet jogging pants. She was helplessly slouching at a bar stool. And the bouncers are covering her. Her tonned muscles are very expose and her lousy hair was so messy.

"Anong nangyari, bakit andito siya?!" I hissed at Ark with range at napakamot lang siya sa ulo niya.

"I don't know, Ate. We were just bar hoping tapos nakita ko siya dito, some guy was hitting on her so I tried to intervened pero ayun siya rin ang nakipag-away sa huli. Damn, ate ang lakas niya." Natatawa at nahihiya niya pang sabi.

"We were just bar hoping?! You stupid—" I was about to hit my beloved brother ng biglang tumayo si Verine sa upuan niya.

"Damn! Asan na yung kupal na iyon?!" She hissed and immediately fell, buti na lang at nasalo naming siya ni Ark agad. She stinks of alcohol and cigarettes!

"Dalhin na natin siya sa kotse." I said at dahan-dahan naming siyang inakay papunta sa sasakyan. She was heavy enough for the both of us, and mas lalo kaming nahirapan dahil pa sa nakainom siya.

"Ate, sorry. Hindi ko na kasi alam kung sinong tatawagan. Her phone has a password at walang emergency contact. Sorry talaga, ate" He said kaya napabugtong hininga naman ako. Ng makarating kami ng kotse, we immediately put her on the backseat kaya naman nakahinga na ako ng maluwag. She keeps on murmuring indistinct words dala na rin siguro ng kalasingan.

"Ikaw! Bakit ka nagbabar?! I will definitely tell you to mom at dad!" I said kaya naman napabusangot naman si Ark.

"Ate! I'm one year away form that! 17 na ko!" He hissed kaya agad kong hinila ang tenga niya, thank god I'm tall for a girl.

"Can't you wait for a year! Bago gawin ang mga ganung bagay?!" I asked kaya ngumuso na lang siya. Pumasok na kami sa kotse at nagsimula na ako magdrive. I'm still jittery to think about na nasa likod ko na naman siya, hindi pa nga ako nakakrecover sa hulign encounter naming and yet her she is again, ready to attack me.

"Ate, saan mo siya dadalhin? Do you know her house or dorm or something?" sunod-sunod na tanong ni Ark kaya agad din akong napaisip. He's right. I don't know any of that. The last thing I know is lumipat siya ng condo and I don't know where that is.

Why Does it Matter?Where stories live. Discover now