Chapter 10: New Home

Start from the beginning
                                    

"Hindi namin tinatanong." sabi ni Calista ng hindi man lang lumilingon. Suplada talaga!

Napailing naman si tatay, siguro sanay na sa ugali ni Calista. "Siya nga pala bakit kayo napunta dito sa aming isla? Malayo ito sa syudad, kaya papaano kayo napunta dito? At bakit ganyan ang inyong mga itsura?"

Oo nga ano bakit kaya? At bakit mukha silang mga pulubi dahil puro itim ang kanilang kasuotan na parang abo? At tsyaka ang malala pa niyan 'ay walang sasakyan dito sa isla pabalik sa syudad, makakabalik lang sila kung may pumunta dito galing sa syudad at sunduin sila. Paano sila makakabalik?

Niel's POV

Napatingin kami kay Mang Robert ang ganda ng mga pangalan nila, lalo na yung kay Hera. I found it cute! Ang unique kasi, and she's also cute. That's all.

"Ahm, sumabog po kasi yung sinasakyan naming barko." pagsisimula ko.

"Sumabog? Buti naman at nakaligtas kayo?" ay! Hindi po lumobo po lumobo, at hindi po kami nakaligtas multo po kami multo. Wahhh, may pagkabingi at pagkatanga pala tong si Mang Robert Hehehe.

"Oo nga po eh! Pagkagising po namin nasa isang balsa kami at nandito na po kami sa isla na ito." pag papatuloy ko. Tumikhim naman yung Amethyst ba yun? At parang nahihiya sila, siguro naalala nila yung nangyari kanina. Tsk!

"Ano bang nangyari?" tanong ni Mang Robert, kaya kuwenento ko kung anong nangyari.

Flashback!

Before we perform our last performance kinabahan ako ng sobra and I don't fu*king know why. Lalo lang akong kinabahan when we start, because I saw someone staring while smirking on us.

Hinayaan ko iyon at nagpatuloy, pero nung nasa kalagitnaan na kami ng aming pag peperform ay biglang namatay ang mga ilaw tsyaka may narinig kaming pagsabog at nagkagulo na ang mga tao. Damn! what's happening?

"Fu*k!"

"Rille, what happened?" tanong ko kay Rille dahil narinig ko siyang nag mura malapit sa akin.

"I don't know. Damn!" natatarantang sabi niya.

"Where the others?" sasagot na sana siya ng may nagsalita sa gilid namin.

"We're here." narinig ko ang boses ni Shin.

"We need to fu*king get out of this fu*king ship." inis na sabi ni One.

Tumatakbo na kami sa kung saan ng bigla may sumabog malapit sa amin.

"Shit!" sabay sabay na mura namin ng matumba kami sa lakas ng impact. "Fu*k!" It hurts!

"Are you alright?" nag aalalang tanong ni Clerk sa'kin sabay hila sa'kin patayo.

"Yeah." sagot ko at tumuloy na ulit kami sa pagtakbo.

Buti nalang at nakikita pa naman namin ang isa't isa dahil sa liwanag galing sa buwan. Tumakbo kami ng tumakbo hanggang sa makita na namin yung exit. Dali dali kaming lumabas at pumunta sa railings nitong barko.

Tinanaw namin kung gaano kalalim ang tatalunin namin, buti nalang at hindi umaandar itong barko kaya may chance kaming makaligtas.

"Fu*k! Ang lalim." inis na sabi ni Andrex.

"We need to do this if we want to survive." seryosong sabi ni Shin.

"What the fu*k is going on?" natatarantang tanong ni Jairus.

"We don't know either." sagot naman ni Andrex.

Napaupo na naman kami, ng bigla na namang may sumabog malapit sa amin. Nagkanda dapa dapa na si Rille habang nagmumura para kumuha ng lifevest. Binigyan niya kami isa isa at tsyaka siya huminga ng malalim.

"Let's go guys! I promise, we get through this. Just trust ourselves." sabi niya at nilahad niya ang kaniyang kamay. Kumalma naman ako kahit papaano.

"We get through this." sabi ko at pinatong ang kamay ko sa kamay niya. Lumapit naman ang iba pa at pinatong 'din ang kamay nila.

"We get through this." sabay sabay na sabi namin at sabay sabay ding taas ng kamay. Lumapit na ulit kami sa railing para tumalon.

"Let's get it guys!" sabi ko. Kasabay ng pagtalon namin ay ang pagsabog ng bomba sa likuran namin. " Damn!

End of flashback!

"Ay naku! Grabe naman pala ang nagyari sa inyo mga hijo." malungkot na sabi ni Aling Raquel. Tumango lang ako.

"Paano na kayo makakabalik niyan sa syudad?" tanong naman ni Mang Robert.

"Sa totoo lang po hindi po namin alam." sagot ni Rille.

"Eh! Kung ganon ay dumito muna kayo sa amin." nakangiting alok ni Mang Robert. Napangiti naman kami.

"Talaga po Mang Robert?" tuwang tanong ni Andrex.

"Oo naman, atsyaka tatay at nanay na lang 'din ang itawag niyo sa amin." nakangiting sabi nito.

"ANO!?" sabay sabay na tanong nung pito. Aww, so cute. Nagkatinginan naman kami at nagpipigil ng tawa.

"Oh! Bakit? Wala namang masama sa pagtawag nila sa'min ng tatay at nanay ah!" natatawang sabi ni TATAY.

"Pero tay!" magsasalita pa sana si Hera ng putulin na siya ni TATAY. Hehehe.

"Wala ng pero pero." sabi ni tatay tsaka bumaling sa amin. "Oh! Kumain pa kayo mga hijo."

"Opo TAY!" sabi ni Shin at diininan pa talaga yung word na 'tay' para maasar yung mga babae, loko talaga. Napairap naman yung mga babae. So cute!

Natawa naman si nanay at tatay kaya hindi na namin napigilan at natawa na'din kami. HAHAHA! I think it's going to be fun here. Our New Home!

Lost StarsWhere stories live. Discover now