Βασανισμένη Αγάπη [ΥΠΟ ΔΙΌΡΘΩΣΗ]

Ένας παλιός φίλος

Άρχισαν κάποιοι να μας πυροβολούν η Τζό και η Εύη κρύφτηκαν για να φωνάξουν βοήθεια!!!

Μια στιγμή ταυτόχρονα πέτυχαν εμένα και τον Νίκο στα πλευρά. 
Όλα αρχισαν να σκοτεινιάζουν μετά από λίγο ξύπνησα δεμένη σε μια καρέκλα και λίγο πιο εκεί ήταν ο Νίκος δεμένος στο πάτωμα.
Μπαίνει μέσα ένας γεροδεμένος άντρας και αρχίζει να χαστουκίζει τον Νίκο για να ξυπνήσει.

Εγ:Αφησε τον ήσυχο!!!Τι σου έκανε πια και μας το κάνεις αυτό?

???:Αυτό δεν σε αφορά μικρή αλλοπαρμένη!!!

Μικρή αλλοπαρμένη μόνο ένα άτομο με φώναζε έτσι!!!  Ο....... Ο Γιώργος!!!

Εγ:Γιώργο?!

???:Πως με κατάλαβες!?!

Εγ:Μονο εσύ με αποκαλείς έτσι!!!Μικρό ξωτικό(ήταν το δικό του παρατσούκλι επειδή ήταν κοντούλης).

Χαχαχα δεν περίμενα να με ξανά απαγάγουν και μάλιστα ο απαγωγέας μου να είναι πάλι ένας παλιός μου φίλος.

Γιω:Εσενα.........απήγαγε ο Νίκ?

Εγ:Ναι........

Γιω:Μαρια συγνώμη.........

Εγ:Που με απήγαγες?Του είπα με ενα ειρωνικό ύφος 

Γιω:Και για αυτό.......

Πρώτου του απαντήσω ο Νίκος ξύπνησε και αρχίζει να ουρλιάζει από τον πόνο 

Νικ:Γιώργο?!

Γιω:Μπα μπα μπα ξύπνησε το βασιλόπουλο.Του είπε ειρωνικά

Νικ:Γιωργο άσε μας να φύγουμε σου είπα πως θα σου φέρω τα λεφτά!!!

Γιω:Ποια?!Αυτά που μου χρωστάς εδώ και εφτά χρόνια πολύ περίμενα δεν νομίζεις?! Αφού το είπε αυτό τον κλώτσησε στην κοιλιά.

Εγω ούρλιαξα αλλά όχι επειδή τον χτύπησε αλλά επειδή πονούσα πολύ στα πλευρά εκεί που είχα και την εσωτερική αιμορραγία!!!

Γιω:Σκασε δεν του έκανα και τίποτα!!!

Εγ:Δεν είναι αυτό!!!Ααααααα!!!Πονάω νο.......νομίζω πως πεθαίνω!!!

Γιω:Τι?........Που πονάς?

Εγ:Στα πλευρά!!

Ο Νίκος άρχιζε να ουρλιάζει με το μόλις το άκουσε 

Νικ:Ηλιθιε!!!Εσύ φταις για αυτό!!!Στα πλευρά έκανε εγχείρηση.........και τώρα επειδή την πυροβόλησες θα πεθάνει!!

Γιω:Ωχ!Όχι!!!

Εγ:Γιωργο σε παρακαλώ πρέπει να με πας στο νοσοκομείο αμέσως!!!

Γιω:Δεν γίνεται.......

Με το μόλις το είπε πηγαίνε να φύγει και εγώ με τον Νίκο του φωνάζαμε.

Εγ:Οχι στάσου!!!Δεν γίνεται να με αφήσεις να πεθάνω Γιώργο!!!......Σε εκλιπαρώ!!!!

Εκείνος εκείνη την ώρα χάθηκε από το οπτικό μου πεδίο.

Άρχιζα να ζαλίζομαι τα βλέφαρα μου δεν μπορούσαν να κρατηθούν ανοιχτά.Δεν μπορούσα να μιλήσω ούτε να κουνηθώ καθόλου.

Άκουγα τον Νίκο να με φωνάζει.

Ξύπνησα σε ένα δωμάτιο ξαπλωμένη γυρνάω το κεφάλι και βλέπω στη μπαλκονόπορτα του δωματίου να κάθεται ο Γιώργος και να κοιτάζει έξω.

Δεν μίλησα για να νομιζει οτι ακόμα κοιμάμαι και την κατάλληλη στιγμή να σώσω τον Νίκο.

Ερχεται κοντά μου και κάθεται ακριβώς δίπλα μου γυρνάει μια στιγμή και έργων βρίσκω την ευκαιρία και παίρνω ένα πιστόλι που ήταν στο κομοδίνο δίπλα μου. Με το μόλις γυρνάει το κεφάλι με βλέπει να τον στοχεύω με το όπλο.

Γιω:Μαρία τι κάνεις?

Εγ:Κατι που πρέπει να γίνει..........