Chapter Twenty Three

Magsimula sa umpisa
                                    



Josh : " Anyway! " Pagputol nito sa katahimikan " Magpapa music nalang tayo para hindi naman boring! " He suggested at nagsimulang mag scroll ng music sa phone niya.



Justin: " Gel? " Narinig kong tawag niya nang makalapit saakin.



Me: " Thanks. " Mahinang sabi ko na hindi tumitingin dito. Parang may sasabihin pa sana siya nang may bigla kaming narinig na boses.



Sejun: " Nandito pala kayo! " Sabi nitong naglakad palapit saamin." Hi Gel! " Bati nito sa akin na tipid na nginitian ko lang. " Oh saan ka pupunta? " Tanong niya nang mapansin siguro nitong tumayo ako.



Me: " Nah.. I'm already tired. I had a long day " Maikling sagot ko at nginitian siya.



Sejun : " Wag mong sabihin Ken na matutulog kana din? Kararating ko lang eh! " Reklamo nito nang mapansing nagsimula naring magbihis si Ken.



Ken: " Matutulog na ako dahil may event pa tayo mamaya ."



Sejun: " At kelan ka lang naging updated sa schedule natin?? " Magkasalubong ang dalawang kilay nitong tanong at inakbayan si Ken.



Narining ko ang mga itong nagbibiruan ay tahimik nalang akong naglakad at pumasok na sa building. I can no longer stand the sight of Justin being around.


I was quietly walking through the hallways heading to the elevator unsure of what to feel. My heart was beating so fast I thought it just might break out of my chest, and it hurt just to breathe. I can feel my whole body is shaking. I saw him again and God I miss him. I miss him so much I wanna cry.


I'm already in front of the elevator waiting for the door to open when I heard a familiar voice.



Justin : " Gel wait! " Narinig kong tawag nito.



I suddenly froze.


What should I do? What should I say? Should I also call him by his name? Justin? No. That sounds ridiculous! Should I greet him 'Hi'? ' Hello?'. Kukumustahin ko ba siya? Please Lord what should I do???!! Or Should I just run back to the rooftop or how about the elevator perhaps and hide? Arrg! I HAVE NO FREAKIIIIING IDEA because my brain seems not working at the moment. All I just know is I want to hug him so bad now. Gustong gusto ko ng takbuhin siya ng yakap at sabihing miss na miss ko na siya. Because god I miss him. I fucking miss him.


But I decided to just act normal and keep it cool. Lilingunin ko na sana ito when the elevator door opened at iniluwa doon si Chanie.

SB19 || Love Me BackTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon