Het leven als piraat (voltooid)

Verkering

"Boris!" Roep ik blij.

Het doodshoofdaapje rent naar me toe en klimt weer op mijn schouder.

"Sorry jongen. Kom, dan maak ik je droog." Zeg ik.

Met Boris loop ik naar Jack's kajuit. Ik ga er naar binnen en pak een handdoek uit zijn kast. Snel droog ik Boris af en loop ik naar buiten.

"Lucianne!" Roept Greg.

"Wil je nog leren lezen?" Vraagt Greg met en glimlach.

"Ja, graag." Zeg ik blij.

Ik loop naar Jack toe.

"Jack? Greg gaat mij leren lezen, maar mogen we in jouw kajuit zitten?" Vraag ik.

"Ja, is goed." Zegt Jack ongeintereseert.

Greg en ik lopen naar het kajuit. Greg slaat het boekje open dat hij in zijn handen heeft en legt het voor mij neer.

Hij legt uit hoe ik alle letters moet lezen en legt mij de woorden uit.

Zelf vind ik dat ik erg goed bezig ben. Ik kijk Greg vragend aan. Hij lacht naar mij en komt dichterbij. Greg tuit zijn lip en geeft mij een kus.

"Ik vind je leuk." Zegt Greg.

"Ik jou ook." Zeg ik met een glimlach.

"Wil je verkering met me?" Vraagt Greg.

"Aye." Zeg ik zacht.

"Kom, dan vertellen we het de rest." Stelt Greg voor.

Hand in hand lopen Greg en ik naar het dek.

"Wij hebben verkering!" Roep ik hard.

Iedereen begint te lachen en te juichen behalve Jack. Hij kijkt geërgerd, maar ik negeer het. Ik ben blij.

"Lucianne, ik wil even met je praten, in mijn kajuit." Zegt Jack.

Mijn gezicht betrekt en ik loop naar het kajuit.

"Will, neem even het stuur over en zorg dat iedereen zijn werk doet!" Roept Jack.

Jack komt zijn kajuit binnen en loopt naar me toe.

"Lucianne, ik wil niet dat je verkering neemt." Zegt Jack.

"Waarom niet?" Vraag ik verdrietig.

"Jij bent een piraat en Greg ook. Hij kan je verraden." Zegt Jack.

"Maar jij was ook verliefd." Zeg ik boos.

"Ja, was en dat was een stomme fout." Schreeuwt hij bijna.

"Ik wil niet dat je verliefd wordt." Schreeuwt Jack.

"Ik haat je. Ik wil niet meer met je praten." Schreeuw ik terug.

Boos loop ik naar buiten. Ik voel dat iedereen naar mij kijkt, maar het boeit me niet. Snel loop ik naar beneden, naar mijn hangmat. Ik ga erin liggen en begin te huilen.

Er komt iemand de trap aflopen, maar ik heb de flut niet om om te kijken en blijf liggen.

"Wat is er?" Vraagt de stem van de gene die naar beneden kwam.

Het is Greg. Ik kom omhoog en omhels hem.

"Jack wilt dat ik geen verkering neem." Zeg ik huilend.

"Waarom niet?" Vraagt Greg bezorgd.

"Hij denkt dat jij mij ooit zou verraden. Net zoals er bij hem is gebeurd." Zeg ik.

"Ik zorg dat mijn moeder met hem gaat praten. Oké?" Stelt Greg voor.

Ik knik zachtjes.

"Oké, blijf maar liggen is goed voor je. Even rustig." Zegt Greg.

"Ik hou van je." Zeg ik terwijl ik hem een kusje geef.

"Ik ook van jou." Zegt Greg.

Hij geeft mij een kus op mijn wang en loopt weg.