Het leven als piraat (voltooid)

De reis naar Davy Jones Locker

P.O.V. JACK SPARROW

Sinds de dood van Lucianne zijn we al onderweg naar het einde van de wereld. Om naar Davy Jones Locker te gaan en Lucianne daar op te halen. Net zoals ik is iedereen in rouw, maar we weten allemaal dat ze zo weer bij ons is.

We varen nu ongeveer bij Hawaï, bijna het einde van de wereld. Het weer veranderd meteen, de golven worden wilder en hoger en de wind wordt harder.

"Laat de zeilen zakken, we roeien verder!" Schreeuw ik door de regen heen.

"Dit wordt onze dood!" Roept Gibbs.

Met moeite loopt hij naar me toe. Ik glimlach naar hem.

"Je hebt het toch al eerder  gedaan? Toen ik in de Locker zat? Toen is het toch ook gelukt?" Zeg ik uitdagend.

"Ja, uit toeval en toeval komt geen tweede keer." Vertelt Gibbs mij.

"Calypso staat ons bij!" Roep ik vol vertrouwen.

"Aye, op de goden." Roept Gibbs terwijl hij een fles rum omhoog houdt.

Hij loopt weer weg.

Voor me zie ik geen water meer. We zijn bij het einde van de wereld.

"Hou je vast. We gaan ten onder!" Roep ik.

Twee seconden later zijn we over de rand. Met volle snelheid duiken we naar het niets. We vallen door een gat. Uit reactie doe ik mijn ogen dicht.

"Jack?! Jack?!" Hoor ik iemand zeggen.

Ik doe mijn ogen één voor één open.

"We hebben het gered." Zegt Gibbs.

"Je had geen vertrouwen in me, hé?" Vraag ik.

"Tuurlijk kapitein." Zegt Gibbs.