Het leven als piraat (voltooid)

De brief

"Lucianne, ik heb nog wat voor je." Zegt Greg.

Hij geeft me een envelop waar mij naam op staat. Ik loop naar ons bed en ga erop zitten. Greg komt naast me zitten en legt zijn arm over mijn schouders.

Vol spanning doe ik de envelop open.

Lieve Lucianne,

Het is alweer je 18de verjaardag. 12 jaar geleden had ik je geadopteerd en sinds dien beleefde we veel avonturen. Toen je 14 was, werd je verliefd op Greg. Daar was ik niet blij mee en sprak sinds dien niet meer met je. Maar ik dacht wel aan je. Ik mis je heel erg en ben daardoor gaan inzien dat je heel veel van Greg houdt en dat Greg echt geen slechte jongen is.

Ik mis je.

Liefs, je vader Jack.

Door de brief komen er tranen in mijn ogen. Voordat de brief nat wordt leg ik hem weg. De tranen lopen over mijn wangen en vallen op het shirt van Greg waar ik tegen aan gekropen ben. Het duurt weer een eeuwigheid voordat ik weer opgeknapt ben.

"Kom we gaan naar de kroeg." Zeg ik.

Greg knikt, klimt uit bed en loopt naar de gang. Hij pakt onze jassen en doet hem bij mij aan. We lopen naar buiten, naar de kroeg.

In een hoek van de kroeg staat een tafel. De zogenaamde word lid van de bemanning tafel. Als er iemand achter zit kan jij je inschrijven. Voordat iemand anders er gaat zitten loop ik er heen. Van de tafel pak ik een blaadje, een veer en een potje inkt. De eerste man komt al naar me toe en gaat zitten. 

"Ik wil me aanmeleden voor op het schip." Zegt de man. 

"Wat is je naam?" Vraag ik. 

"Jeromino Black." Zegt de man.

Hij is jong. Zo'n 23 jaar, denk ik. Snel schuif ik het blaadje naar hem toe. Hij pakt het blaadje en de veer met inkt erop. Hij schrijft zijn gegevens op en zet er een handtekening op. Als Jeromino weer wegloopt kijk ik naar Greg die aan de bar zit met een fles rum. Hij knipoogt naar me en glimlacht. Even later komt er nog iemand.

"Wat is jouw naam?" Vraag ik weer. 

"Jason Snake." Zegt de man. 

Ook Jason vult zijn gegevens in en zet een handtekening. Binnen een uur hebben we 20 mannen. Greg en ik besluiten af te wisselen. Nu mag ik voor een uurtje aan de bar zitten en rum drinken. Voordat iemand anders het doet, steek ik mijn hand omhoog. De barkeeper loopt naar mij toe. 

"Kan ik je helpen?" Vraagt hij. 

"Een fles rum. Alsjeblieft." Zeg ik. 

Door de mannen aan de bar wordt ik raar aangekeken.

"Wat? Zouden jullie ook eens moeten proberen. Alsjeblieft zeggen. Dan krijg je veel meer voor elkaar, echt waar." Zeg ik.

De mannen glimlachen en kijken snel weer weg. Van de barkeeper krijg ik een fles rum. Na een uur komt Greg naast me zitten. Hij legt de lijst op de bar en schuift hem naar mij.

"We hebben 45 mannen." Zegt Greg.

"Gaan we weer naar huis?" Vraag ik.

Greg knikt en pakt mijn hand. We lopen naar buiten en gaan naar huis.