YEONWOO POV
Andito naku sa bahay naka higa ako sa kama ko at heto ang Kapatid ko sinsermunan ako -.-
"what do you think you are doing Lee Dabin? di mo ba alam na bawal kang matuyuan ng damit ha? nagawa mo pang mag paulan? umalis kapa ng school ng walang paalam pano kung may nangyari sayo ha? mag papakamatay kaba ha?!" galit na sunod sunod na sabi ni Hyebin hayy alam ko naman nyo malay ko bang uulan
"Hyebin look . . wala naman nangyari sakin ah okay naman ako" sabi ko
"sa ngayun oo wala alam mo naman ang komplikasyon mo diba? mahirap bang intindihin yun? " naluluha ng sabi sakin ni Hyebin di ko sya pinansin hinyaan ko lang syang sermunan ako
"who's that girl?" tanung ni Hyebin kaya napalingun naman ako sa kanya
"why?" ako
"alam nya ba" Hyebin
"no need to" ako
"layuan mo sya" Hyebin
"why?" ako
"Yeonwoo kung wala kang balak sabihin sa kanya kung anung sakit mo layuan mo sya" Hyebin
"bawal na ba akong maging masaya?" tanong sa kanya
"no not that Yeon" lumapit sya sakin saka umupo sa tabi ko
"ayaw ko lang na dumating yung araw na kailangan nyong mag paalam sa isat isa ayaw kong nakikita kang nahihirapan ayaw kong malungkot ka kahit sobrang sakit na darating ang araw iiwan mo kami at di ko lubos maisip yun Yeon kasi kahit ako di ko kakayanin" naiiyak nyang sabi
"alam ko naman yun eh pero masaya ako pag kasama ko sya dahil sa kanyan kahit papano nagkaroon ako ng lakas ng loob na lumaban kahit alam kong talo ako" naiiyak ko na din sabi
"naiintindihan kita Yeon andito lang kami nila Mommy para suportahan ka" sabi nya saka ako niyakap kaya niyakap ko din sya pabalik.
"sige na kelangan mo na mag pahinga bawal sayo napapagod did you drink your meds?" sabi nya tumango naman ako bilang tugon sa tanung nya at hinalikan ako sa noo saka lumabas ng kwarto ko
Anung oras na pero gising padin ako iniisip ko kasi mga sinabi ng kapatid ko maybe Hyebin is right im selfish iniisip ko lang kaligayahan ko di ko iniisip sila. Sila na maiiwan ko dito. Naguguluhan ako di ko alam kung anung gagawin ko, is this the right love at the wrong time? mahal ko si Nancy masaya ako kapag kasama sya at alam kong mahal nya din ako pero pano pag nawala na ko? god enlighten me. naiiyak kong sabi sa isip ko i need to do the right thing ayaw kong may madami pang masaktan dahil sa pag alis ko.
THIRD PERSON POV
Pag kadating ng Mag asawang Lee sa States ay dumiretso agad sila sa Hospital para kausapin ang Doctor.
"Doc good morning" ani ni Mr. Lee
"Good morning please have a seat" doctor
"Doc about what you said on the phone that you find a donor for heart transplant for my daughter?" Mr. Lee
" ah yes about that we found one the papers is okay now her family decided to donate her heart because there are no. . chance because of what happen to their daughter and her last wish is to donate her heart to help those people who need it" sabi ng doctor sabay bigay ng envelop sa loob nun ang mga papeles at kasunduan di naman mapigilan na umiyak ng mag asawa at labis ang pag papasalamat nito.
"thank you doc we owe this but i want to meet her and her family to say thank you in person" Mrs. Lee
"yeah sure we make an appoint to them" Doc
"but before i forgot i will be honest to you Mr and Mrs Lee. . this operation we didn't know if it will be a successful one or not but we my team will do everything to save your dauhter" dugtong naman ng doctor
"doc please save our daughter" pag mamakaawa naman ni Mrs. Lee
"we will maam " naka ngiti namang sabi ng Doctor
Nag usap pa sila sa mga gagawin nila at pag handaan ang operation ni Yeonwoo kahit nag aalala ang mag asawa na baka magalit ang kanilang anak dahil ayaw na nito sumailalim sa operation pero bilang isang magulang na gusto pang mabuhay ng matagal ang kanilang anak at gagawin nila ang lahat madugtungan lang ang buhay nito
