Salamisim (Published by Bliss Books)

Kabanata 16

"Sino ang kaibigang iyon?" tanong niya, tiningnan ko siya at kinilatis mabuti. Bakit ba kasi ginawa kong matalino at mahirap linlangin 'tong si Sebastian. Nahihirapan tuloy ako pakisamahan siya.

"Basta, secret. Alam mo bang bawal 'yan? Bawal ako magbigay ng private information kahit kanino. Kahit pa heneral ka, hindi pa rin ako basta-basta magbibigay ng personal information" saad ko, gusto ko pa sanang dagdagan na malinaw 'yon sa Data Privacy Act.

"Bihasa ka rin sa wikang Ingles" dagdag niya, mukhang gagamitin ko na naman ang family background ko na ginamit ko sa kaniya noon na isang trader ang papa ko sa Hongkong. "Malaking palaisipan din sa akin kung bakit nakiusap si Maria Florencita kay Don Florencio na huwag nang alamin kung sino ang babaeng dinala mo sa iyong silid. Ni hindi ka rin naparusahan sa ginawa mong iyon" nagpatuloy muli siya sa pagkain.

Kasalanan ko rin kung bakit ako nahihirapan ngayon, kung nanatili na lang sana ako sa bahay ng mangkukulam. Siguradong pagdidikdik lang ng halaman at pagtusok ng karayom sa mga manika niya ang pinoproblema ko ngayon.

Tiningnan ko siya, nagseselos ba siya dahil niligtas ako ni Maria Florencita? Sabagay, mukhang threat si Arturo sa kanila ni Maria Florencita.

"Kakilala niya rin kasi 'yung kasintahan ko. Syempre ayaw niya ring mapahamak si Faye" saad ko, malapit na niyang maubos ang pagkain niya. Mukhang nasarapan naman siya sa ibon kahit walang sauce.

"Nasaan na pala ang kasintahan mo?" tanong niya, bagay na hindi ko inaasahan. Si Sebastian 'yung tipong walang pakialam sa buhay ng ibang tao, depende na lang kung may kailangan siyang alamin.

Napataas ang aking kilay, "Bakit mo siya hinahanap?"

"Nahihiwagaan lang ako sa kaniya. Nakita ko na pala siya dati" napatigil ang puso nang sabihin niya iyon. Naalala na niya si Mary Faye Vasquez? "Nakapagtataka ang suot niya sa hukuman. Malaking palaisipan din sa lahat kung paano siya nakapasok sa hukuman gayong mahigpit ang bantay doon"

Bumagsak muli ang aking balikat. Namukhaan niya lang pala ako na pinagkamalang mangkukulam na baliw ni Don Severino noong araw na iyon. "May sinabi siya sa akin sa bilangguan, makakalaya raw ako roon sa tulong ni Don Florencio. Nagkatotoo nga ang sinabi niya. Tila marami siyang nalalaman" muli akong kinabahan. Ang dami kong sinabi sa kaniya na hindi dapat noong mga oras na iyon. Siguradong pagkakamalan na naman niya akong espiya.

"M-magaling lang manghula 'yon. Palaging tumatama mga hula niya" saad ko, ramdam ko ang panginginig ng aking boses nang sabihin ko iyon. Hindi niya dapat mahalata na kinakabahan ako. "Bakit ba inaalam mo kung sino ang kasintahan ko? May kailangan ka ba sa kaniya? Ha" pag-iiba ko ng usapan. Muli siyang nagulat sa tono ng pananalita ko. Siguradong na-weweirduhan na siya sa'kin dahil pabago-bago ang timpla ng aking emosyon.

"Hindi lang karaniwan ang kinikilos niyong dalawa" wika niya, napaisip ako sa sinabi niya. Kahit ako litong-lito na rin sa katauhan ko dito sa loob ng kwento. Natahimik kami ng ilang segundo, nakatingin siya ngayon kay Niyong na nangunguha ng santol sa puno.

Napangiti ako sa aking sarili nang may ideyang pumasok sa isipan ko. "Pero 'yung totoo, maganda siya 'diba?" ngiti ko, nagtataka siyang tumingin sa'kin. "Maganda ang kasintahan ko 'no?" ulit ko, hindi na mawala ang ngiti sa aking labi. Napansin kong namula rin ang tenga niya, nakakatuwang tuksuhin ang isang Sebastian Gurerrero.

"Hindi naman mahalaga pag-usapan iyon" saad niya saka kinain ang huling piraso ng karne. Umupo ako ng maayos saka humarap sa kaniya, "Tayong mga kalalakihan, karaniwan sa'tin pag-usapan ang mga naggagandahang binibini. Hindi ba?" ngisi ko, hindi niya ako pinansin. Nagpatuloy lang siya sa pagkain habang namumula pa rin ang kaniyang tenga at pisngi.

Sinagi ko ang balikat niya na parang close kami. "Sabihin mo na kasi ang totoo na nagagandahan ka sa kaniya. Hindi naman ako magagalit. Maganda talaga si Faye. Mabait, masipag, matalino, sexy---Ah, maganda ang hubog ng kaniyang katawan at sadyang nakakaakit ang kaniyang ngiti. 'Diba? Diba?" tukso ko saka sinagi pa siya ng ilang beses sabay tawa.