Willy Adams

Rozdział I

Hej, postanowiłem, że zacznę pisać "pamiętnik", ponieważ spotkało mnie coś niezwykłego. To zacznę od początku. Jestem Willy Adams, mam 15 lat. W tym roku ukończyłem gimnazjum i już czeka na mnie liceum. W szkole zawsze mam dobre oceny. Najlepiej sobie radzę w fizyce i chemii, wydaje mi się, że mam to po dziadku. Mój dziadek był naukowcem, całe życie pracował nad tajnym projektem, który miał uczynić świat lepszym. Niestety, gdy był już na ostatniej prostej do ukończenia projektu został zamordowany. Wiadomo, że do jego ukończenia zabrakło tylko produkcji. Moi rodzice zaczęli go szukać, jednak z miernym skutkiem. Około dwa miesiące temu mama kazała mi sprzątnąć garaż. Gdy uporządkowałem całą szafę znalazłem w niej ukryty schowek. W schowku była kartka: ''Willy, jestem pewien, że to ty. Twoi rodzice nigdy nie zabraliby się za tak ciężką pracę, jak porządkowanie mojej szafy w garażu. Tajny projekt, nad którym pracowałem całe życie musi zostać dokończony przez ciebie. Pracowałem w tajnym pomieszczeniu w naszym ogrodzie, aby się do niego dostać musisz wykopać klucz, który jest ukryty 2 metry na zachód od lipy. Gdy go zdobędziesz, przyłóż go do wypłaszczenia w lipie, wtedy za tujami pojawi się otwór w ziemi. Dalsze instrukcje będą w środku". Byłem zszokowany. Bałem się, że nie dam rady. Po dwóch miesiącach piszę ten pamiętnik i jestem blisko ukończenia projektu. Zanim powiem co to za projekt muszę się pochwalić. Włożyłem w to wiele pracy i dokończę to co zaczął dziadek. Projekt ma kryptonim "World". Polega na utworzeniu niezniszczalnej zbroi z niezniszczalnego metalu. Dziadek odkrył jego recepturę i stworzył maszynę do jego produkcji, natomiast ja wykonałem zbroje. Maszyna ma strukturę kuli. Dzięki zachodzącym w niej reakcjom do formy spływa metal. Zbroja będzie mi służyła na początku do ratowania ludzkich żyć, później do walki ze złem. Oficjalną próbę planuję na następny tydzień, o projekcie wiem tylko ja. Nie planuję zdradzić mojej prawdziwej osobowości będę się utożsamiał jako "Mr. World". To na tyle w tym pamiętniku, następny napiszę prawdopodobnie po oficjalnej próbie.