Keyifle okuyun...
"TUĞBAAAA!" sözümü kesen duyduğum kükreme olmuştu.
İşte şimdi bitmiştim ben...
Anında sesin geldiği yere dönerken gördüğüm öfkeden kızarmış gözlerle korkum giderek artmaya başladı.
Kendim için değil Onur için endişeleniyorum aslında. Benim yüzümden zarar görmemeliydi.
Hızla yerimden kalkıp ürkek adımlarla Kayhan'ın yanına gittiğimde öfkeyle bağırdı. "SENİN NE İŞİN VAR BURDA!!? BEN SENİ OKULA GİTMEN İÇİN GETİRİYORUM BURAYA?! SEN!? SEN NAPIYORSUN TUĞBA?!" öfkeli gözlerini benden çekip Onur'a dikti ve yanına kadar giderek sert sesiyle konuşmaya başladı,
"Kimsin lan sen! Ne işin var Tuğba'nın yanında!?"
Onur ona cevap verme gereği dahi duymadan bana döndü ve sakin bir sesle konuştu. "Kim bu adam?"
Ne diyecektim?
'Beni kaçıran adam' mı?
İçimden geçen cevabı verdim. "Hiçbir şeyim değil o benim."
Onur'un varlığı bana cesaret vermişti sanırım.
Bana bakıp şefkatle gülümsediğinde titrek bir nefes alıp gülüşüne hafif bir tebessümle karşılık verdim.
Kısa süre yüzündeki gülümsemeyle bana baktıktan sonra bakışlarını Kayhan'a çevirdi ve ilk defa duyduğum sert sesiyle konuşmaya başladı. "O zaman Tuğba'ya hesap sorma gibi bir hakkın yok! Kızı korkutmayı kes!"
Kayhan öfkeyle soluyup anında yakasına yapıştı. "Asıl sen kimsin de benim ondaki yerimi sorguluyorsun!!?" derin bir nefes alarak adeta kükredi,
"SEN KİMSİN DE BANA 'TUĞBA' DAN UZKA DUR.' DİYORSUN?!!"
Sözü biter bitmez yumruk attığında içimde oluşan koruma duygusuyla anında Kayhan'ın kolunu tuttum ama ben gidene kadar Onur da Kayhan'a vurmuştu.
"Kayhan yapma!"
Kolunu bırakıp Onur'un yanına gittim.
Dudağı patlamıştı.
"Onur iyi misin?"
Gülümseyerek başını salladı. "İyiyim güzelim ağlama."
Ağlıyor muydum?
"GÜZELİN KİM LAN!?" tekrar Onur'a vuracakken bağırdım,
"YETERRR!"
"Yeter!"
Gözlerindeki ifade milim değişmezken bana döndü.
"Yeter! Dur artık! Yapma. Lütfen vurma! Benim yüzümden kimseye zarar verme artık! "
Havadaki elini yere indirerek kolumu tutup çekiştirmeye başladığında itiraz etmeden peşinden ilerledim.
"Tuğba!" Onur'un seslenmesiyle kolumu bırakıp hırsla ona döndüğünde adım atacakken bu sefer ben onun kolunu tuttum.
"Ben hallederim. Sakin ol.."
Sert bir soluk alıp başını salladığında kolunu bırakarak Onur'un yanına gittim.
"Onur onunla gitmem gerekiyor. Bana zarar vermiyor, sanada zarar gelmemesi için engel olma lütfen." gülümsedim. "Yarın görüşürüz."
Bir süre cevap vermese de onun da derin bir nefes alıp gülümseyerek "Tamam, görüşürüz." demesiyle yanından ayrılarak Kayhan'ın yanına gidip konuştum.
YOU ARE READING
KARANLIK ÇEHRE (Mafya) 1
Teen Fiction" Al iç şunu." elimdeki fincanı uzattım. Hala tavana bakıyordu. "Seni hak etmiyorum." Başımı salladım. "Evet, hak etmiyorsun." "Ben çok pislik bir adamım." "Evet, pislik bir adamsın." "Kalbini kırdım." Başımı sağa sola salladım. "Paramparça et...
