I'm done chasing you

CHAPTER 15

ELAINE'S POV
Naiwan na kaming dalawa ni Axel ngayon sa Kwarto, Nakatitig Lang kami sa isat isa. Siya ay nakatayo sa harap ng kama ko habang ako naman ay nakaupo sa Kama.

"Elaine...." mahinang sambit niya.

"Axel Bat mo ginawa yun? Kailan ka pa Pala Mura at nakikipag away? Hindi ka ganyan Axel kilala kita." Malungkot na sabi ko. Hindi naman kasi ganyan yan eh. Sa buong buhay ko bihira ko yan Marinig magmura at Bihira makipag away yan. Sabi ko naman na dati na mabait naman talaga si Axel yun Lang Hindi ako pinapansin at walang pake sakin. Pero kahit ganyan yan mabait talaga yan kahit tanong niyo pa sa mga kaibigan niya.

"Siya naman nauna eh, at Nainis Lang kasi ako bigla. Sorry." Nalulungkot na sabi nito habang nakatingin sa baba.

"Hmm.... Sige. Bat ka nga pala ulit andito?" Tanong ko sakanya Medyo nagulat naman siyang napatingin sakin.

"Diba Sabi ko naman kanina na I'm here to apologize and Explain."

"Hindi mo na kailangan mag Explain Axel." Kitang kita ko ang Gulat sa Mukha niya nung sinabe ko yun. Totoo naman Hindi niya na kailangan mag explain kasi naintindihan ko naman. Na ako ang Mali na ako ang umasa na susunduin niya ako. Na ako ang umasa na akala ko May Pake siya sakin, kaso wala pala.

"Ha?! Bakit naman?" Takang tanong niya sakin. Nginitian ko Lang siya.

"Kasi Kasalanan ko naman to Eh."

"Ano na ang pinagsasabe mo Elaine?!" natatarantang Tanong nito.

"Ito. Itong nangyare sakin kasalanan ko. Masyado Kasi akong umasa eh." Nginitian ko Lang siya kahit alam kong gulong gulo siya sa mga sinasabe ko. "Umasa kasi akong Susunduin mo ako Eh. Alam ko Ikaw nag sabi na susunduin mo ako pero dapat Hindi parin ako umasa ng todo todo. Kasi alam mo Malaki kasi tiwala ko sayo kaya nag antay ako. Nag antay ako kahit dumidilim na, nag antay ako Kahit umuulan na. Alam mo bakit ako nag antay, kasi akala ko for the first time sa Buhay ko ay Nag ka pake ka na sakin Kaso wala parin pala. Pero ok Lang naman Kasalanan ko to umasa ako Eh. Umasa ako na akala ko ikaw yung Kausap ko nang matagal nung Saturday ng gabi. Akala ko ok na tayo, akala ko nag bago ka na. Pero akala ko Lang pala, ikaw parin pala yan ang Isang Axel na mabait Sa lahat pwera Lang Sakin." Nakangiti paring sabi ko kahit alam kong naluluha na ako ay pinipigilan ko ito. Kita ko naman ang pagka shock sa mukha ni Axel na May halong lungkot.

"I'm Sorry talaga Elaine. May pinuntahan kasi ako tapos Hindi kita nasundo nung nakita kong late na akala ko kasi Umalis ka na eh. Dapat kasi nung nakita mong wala ako Umuwi ka nalang sana. Hindi pa sana nangyare ito ngayon." Seryosong sabi nito.

"So Kasalanan ko nga. Kasalanan kong nag tiwala sayo ng buong buo. Na akala ko nalate ka Lang kaya nag antay ako." Seryoso rin na sabi ko.

"Hindi naman sa ganoon pero Dapat kasi Nung Hindi ako sumulpot ay umalis ka na at umuwi. Edi Hindi ka sana nagkasakit."

"Oh Sige na ako na ang tanga, Ako na ang umasa, ako na ang nag tiwala. Pero Pwede ka naman tumawag diba? Bat Hindi ka tumawag or kahit text man Lang para Hindi narin sana ako umasa?!"

"Hindi naman ganoon pinapalabas ko Eh. At Na lowbat na kasi Phone ko nun at Hindi ko naman kasi Memorize number mo. Kaya Hindi rin kita natawagan or natextan. Sorry talaga Elaine." Malungkot na sabi niya pa.

"Saan ka ba kasi pumunta kahapon?" Tanong ko naman.

"Diba sabi ko naman sayo na May pupuntahan ako, kaso nga Lang late na ako nakauwi kaya Hindi narin kita nasundo Hindi ko naman kasi inexpect na late na ako makakauwi. Nag Date kasi kami ni Kiara kahapon Kaso nagpasama pa kasi siya kasi May bibilihin pa siya. Kaya yun Hindi kita nasundo." Pagpapaliwanag niya.