The Badass Girl

hoofdstuk 11

pov. Sem

"Wat doe je! Laat haar los!" roept Justin woedend. Ik kijk hem aan en zeg: "Wat denk je zelf, tuurlijk niet. Ik laat haar pas los als jullie allemaal weg zijn en Hannah blijft hier." Ik voel Hannah verstarren, wat ik eigenlijk wel fijn vind want nu hoef ik haar niet zo strak vast te houden.

"Wat! Ik ga niet zonder haar weg! Laat haar gewoon gaan, dan zul je ons nooit meer zien!" roept Justin weer. Ik begin te lachen, waardoor iedereen me raar aankijkt. "Hannah blijft hier op school, daar leert ze over wat de maffia echt doen. En dan zal ze jullie haten, wat terecht is." zeg ik tegen Justin.

Ik zie iets onder mij, het is Hannah die probeert mij te slaan. Maar voordat ze het ook echt kan doen pak ik met mijn hand dat ik niet gebruikte haar 2 handen vast. Ik zie haar schrikken, en begint te bewegen. In de hoop om weg te komen, niet dat dat lukt, maar oké.
Ik zie de baas en Justin denken wat het beste is om te doen.

Nadat ze overlegden knikken ze verslagem. "Oké, we gaan weg maar ik wil afscheid nemen met Hannah. Is dat goed?" zegt de baas. Ik knik en duw Hannah naar hem toe. Nadat ze gepraat hebben loop ik daar naar toe en trek Hannah weer naar mij toe. Nu zal ze nooit meer ontsnappen, en daar ga ik voor zorgen.

Ik hoor een zucht en dan loopt de gehele maffia weg. Ik zucht opgelucht en trek Hannah mee naar mijn tafel en duw haar op een stoel naast die van mij. Nogsteeds hoor ik niemand praten. "Jullie mogen gewoon verder waar jullie mee bezig zijn!" roep ik door de zaal en dan begint iedereen weer te praten.

Hannah kijkt ongemakkelijk om zich heen, naar mijn vrienden die naar haar kijken.

Pov. Justin
Ik kan het niet geloven dat we haar in dat huis hebben gelaten. We hadden onze wapens moeten trekken, om haar mee te kunnen nemen. "Waarom moesten we weg? We hadden haar bijna!" roep ik tegen mijn baas Rick. "We halen haar nog echt terug, maar nu niet." Ik zucht maar knik dan toch. Hannah, we halen je wel terug. En dat beloof ik, en ik breek nooit mijn beloftes en zeker niet bij iemand waar ik van hou."

Pov. Hannah
Ik kijk ongemakkelijk om me heen. Iedereen praat tegen elkaar, en ik zit hier alleen. Ik bedenk me nu pas dat ik eigenlijk hier geen vrienden heb, maar ja wie wil met mij vrienden zijn? Niemand mag de maffia, iedereen denkt dat ze slecht zijn, maar ik weet wel beter.

Na 10 minuutjes ben ik er klaar mee en sta op. Ik loop naar mijn kamer, ik hoor iemand achter me aan lopen. Ik negeer het maar en loop verder. Als ik mijn kamer binnenstap doe ik gelijk de deur opslot en pak mijn telefoon.

Ik kijk naar alle berichtjes, en 1 trekt mijn aandacht. 'Hannah, ik beloof je dat ik je terug haal. Deze keer is dan wel mislukt maar de volgende keer haal ik je daar weg. Hou vol daar en verwijder dit bericht gelijk.' En dat is ook wat ik doe.

Halloee
Dit is het hoofdstukje.
Like and comment.
Doei doei xx