Wu University: Caleb Wu

CHAPTER 1

Sa lahat ng eskwelahan na napasukan ko ito na talaga ang pinaka gusto ko. Wu University. Sindaya kong gumawa ng mga bagay na ikaka kick out ko sa mga dating skwelahan na nilipatan ko para mai enroll ako sa skwelahang 'to. Dahil ito ang pinaka unang hakbang para maisakatuparan ko ang matagal ko nang plano, ang pasukin ang madilim na mundo ng mga Wu

Wu Family is most untouchable family in the line of Illegal business pero konti lang ang nakaka alam ng mga illegal na negosyo nila dahil bukod sa malinis lahat ng record nila wala ring mahanap ang mga otoridad na matibay na ebedensiya laban sakanila bagkos ay natatakpan ito ng mga legal nilang negosyo isa na rito ang Multi- billion Construction Company nila.

Ang iba namang may alam ay nananahimik na lang dahil siguro sa alam na nila ang pwedeng mangyari sakanila o sa pamilya nila kapag kapag kumanta sila at isa na rito ang mga magulang ko na kaya Niyakap na lang nila ang responsibilidad na protektahan ang organisasyon.

Noong bata pa ako madalang umuwi ang aking mga magulang kaya kapag wala sila naiiwan ako sa pangangalaga ng aking tiyahin at Umuuwi lang ang mga sila tuwing may okasyon, malalang sugat o kaya naman tama ng baril

Sa murang edad namulat na ako sa katotohanan na hindi ako katulad ng mga normal na bata na maaaring maglaro lang at alam ko rin hindi marangal ang trabaho nila papa pero kahit minsan ay hindi ko naramdamam iyon

Sa Edad na pito ay sinanay na ako kung paano humawak ng iba't ibang uri ng patalim, pana at bomba. Naaalala ko pa kung paano manginig ang aking dawang kamay ng unang beses kong mahawakan ang katana na pag aari ni mama. Halos takbuhin ko na ang daan patungo sa aking silid upang doon magtago pero alam kong hindi pwede dahil takot ako sa parusa na maaaring ipataw saakin. Naramdaman ko na rin kung gaano kasakit at kahapdi ang mahiwa at matusok pero lahat ng iyon ay itinuring kong insperasyon upang patuloy na gustuhing matuto

Noong mga panahong tinuturuan rin ako kung paano pigilin ang pag sabog ng bomba. Hindi ko mabilang kung ilang beses ako nabigo at muntikan ng sumuko pakiramdam ko isa akong kahihiyan kila mama dahil nagkaro'n sila ng isang walang kwentang anak but mama encourage me to continue what I've started and give a hopeful advice.

Sa tuwing pumapasok ako sa eskwelahan hindi ko nakaka limutan ang mag suot ng jacket gaano man kainit ang panahon upang itago ang mga sugat at peklat sa aking katawan na dulot ng pag eensayo. Hindi rin ilang beses ako naka tanggap ng pangbubully dahil sa pagiging tahimik ko. Kapag linggo naman kung saan araw ng pagpapahinga ay ginagamot naman ni mama ang aking mga sugat. Nakikita ko rin kung paano siya mag laga ng dahon ng bayabas at ihalo sa pagpapaligo ko para raw mabilis itong gumaling

Hiwa, pasa, paso, saksak sabihin niyo na lahat, lahat yun ay naranasan ko na kaya sa tuwing nagkaka sugat ako parang normal na lang iyon akin hindi katulad noong una na nilalagnat pa ako sa tuwing nagkaka sugat ako ng malala.

Ang aking ama naman ang siyang nagturo saakin kung paano gumamit ng baril. Nagsimula kami sa maliit hanggang sa namalayan ko na lang na sniper na pala ang hawak ko at bihasa na ako kung paano gamitin ito. Tinuruan rin ako ng iba't ibang uri ng pakikipag laban mapa taekwondo, judo, atbp

Noong una nagtatanong ako kung bakit hindi ako katulad ng ibang bata na malayang mag laro pagka galing sa eskwelahan. Kung bakit imbes na manika dagger ang nilalaro ko, imbes na suklay baril ang hawak ko at imbes na maglalaro ay nag eensayo ako. Naiingit rin ako sa tuwing nakakakita ako ng mga batang may suot na magagandang bestida dahil nakaka suot lang siya no'n sa tuwing may okasyon pero dahil sa maliwanag na pagpapaliwanag nila papa ay naintindihan at isinapuso ko ito. Naramdaman ko rin ang pagnanais nila na protektahan ang sinasabi nilang grupo

Hanggang sa sumapit ako sa edad na disi sais at binigyan ako ng isang mission kung saan ay kailangan kong pasukin ang bahay ng isang korap na politiko upang kunin sa vault nito ang mga dokomento at flashdrive na magdidiin sa kaso nitong adultery at rape at sa kabutihang palad nagtagumpay naman ako at doon nagsimula ang sunod sunod na pagbibigay saakin ng mga mission.