ျမဴခိုးမွိုင္းေဝ
အပိုင္း (၂)
#ျမဴခိုးမွိုင္းေဝ
"ငါ မတက္တက္ဘူးဟ..."
"ငါ တက္မယ္...."
"ဟဲ့...စိုးစိုး....မိန္းကေလး က အပင္မတက္ရဘူးေလ..."
"ဟဲ့.....ႀကီးမွ မတက္ရတာ..ငါက ငယ္ေသးတယ္....အင့္ ကိုင္ထား....သူရ ငါ့ဒိုးေတြ မခိုးနဲ႕ေနာ္..."
"ေအးပါ...."
စိုးစိုးတို႔ သူငယ္ခ်င္း ငါးေယာက္ စလုံး သရက္ပင္ေအာက္မွာ ရပ္ရင္း မမွီတဲ့သရက္သီး ကို ခဲနဲ႕ ပစ္ခ်သည္..။
ခဲလုံးေတြသာ ေျမာက္သြားတာ သရက္သီးက ျပဳတ္မက်..။
တုတ္နဲ႕ ခူးရင္လည္း ေဒၚႀကီးႏု သိမွာ စိုးလို႔ အပင္ေနာက္ဘက္မွာ ပုန္းရင္း အႀကံထုတ္သည္..။
အပင္ကိုင္းေတြကို ၾကည့္ေတာ့ ႏွစ္ကိုင္း သုံးကိုင္းတက္ရင္ တစ္ခိုင္ရၿပီ..။
ေယာက္်ားေလး သုံးေယာက္ စလုံး မတက္ရဲေတာ့ စိုးစိုး ပဲ ဂါဝန္ကို လိမ္၍ ေဘာင္းဘီထဲ ထိုးထည့္လိုက္သည္...။
ဖိနပ္ကို လက္မွာ စြပ္၍ သရက္ပင္ကို ဖက္ကာ ေျခေထာက္နဲ႕ လည္း ကန္လိုက္သည္..။
"ေရာက္ၿပီလား..."
"ဟာ....ခုမွ ေအာက္ပဲ ရွိေသးတယ္..."
"ေရာက္ရင္ ေျပာေနာ္....ငါ မျမင္ရဘူး..."
"ေအးပါ...တက္ဦး....ေဘးက ကိုင္းဘက္ကို တက္...."
"အင္း..."
စိုးစိုး ခက္ခက္ခဲခဲ ဖက္တြယ္ၿပီး တက္လိုက္ေတာ့ ပထမကိုင္းေပၚကို ေရာက္သည္..။
ေနာက္ထပ္ တစ္ကိုင္း ေပၚ ေရာက္ေတာ့ လက္ေတြ ေျခေထာက္ေတြ နာၿပီး ေမာေနၿပီ..။
သုံးကိုင္းေရာက္ေတာ့မွ သရက္သီး ခိုင္ကို လက္တစ္ဖက္နဲ႕ ဆြဲခ်လိဳက္သည္..။
"ေဟး.....ရၿပီ...စိုးစိုးကြ..."
"အဲဒါ ေၾကာင့္ ငါတို႔ က နင့္ကို ခ်စ္တာေပါ့....."
"ကိုးလုံးေတာင္....ပြၿပီေဟ့..."
"ေအး...ေအး....ငါ့ကို ေက်းဇူးတင္....ေခၚလိုက္စမ္း..ဆရာ...."
YOU ARE READING
ျမဴခိုးမွိုင္းေဝ
Romance◇◆◇◆◇◆◇◆◇◆◇◇◆◇◆◇◆◇◆◇◆◇ "ဘာကို စိုးရိမ္ေနတာလဲ... ငါ့ရဲ႕ ခံစားခ်က္ကို သိေအာင္ မႀကိဳးစားစမ္းပါနဲ႕...လူေလာကမွာ ေနတာ ၾကာေလ....အမွား ပိုလုပ္မိေလပဲ..အဲေတာ့...နင့္ထက္ပိုမ်ားတဲ့ အမွားေတြလည္း လုပ္ခဲ့ဖူးၿပီးၿပီ......အမွားေပါင္းမ်ားစြာကို ျဖတ္ေက်ာ္ ျဖတ္ေလွ်ာက္ခ...
