Just Be Mine (Completed)

Chapter 38

[Raziel]

Ilang araw na kong nagmummokmok sa condo ko. Hindi ko ba alam kung hanggang kailan ang parusang toh.

After days na naconfine si Ria hindi ko na siya nakita. I tried to call Andrew pero hindi niya raw alam. I also contacted her parent pero wala rin siya doon even Julia didnt know where she is. Halos mabaliw ako ng kakahanap sa kanya, i even hired a private investigator to find her pero wala pa rin.

Ugh!!!!! Ria where are you?!?!?!

"Uhmm. Raziel." Bungad ni Trevor.

Hindi ko siya pinansin at nagpatuloy lang sa pag inom.

"N-nahanap mo na si Natalie?" He asked.

"Sh*t!" I cursed.

"R-raziel... may dapat kang malaman." He utter.

"What?"

"I-its my fault."

Natigilan ako sa sinabi niya.

"Anong ibig mong sabihin?" Nakahalukipkip kong tanong.

"Kasabwat ko si Trixie, ako ang nagsabing pumunta siya sa bar ako din ang nagsend sayo ng mga pic--"

Hindi ko na siya pinatapos ng sasabihin ng suntukin ko siya.

"Sa lahat lahat ito pa iginanti mo sakin, pinagkatiwalaan kita you traitor!!!"

"Im sorry, ayoko sanang gawin toh pero pinagbantaan ni Trixie ang buhay ko. Hindi ko sinasadya." sabi niya.

"Bakit ha, bakit mas pinili mong traydorin ako?! Dahil ba kinuha ko ang posisyon moh! Trevor hindi ko yun ginusto ikaw ang nagpilit diba! F*ck!"

Tinalikuran ko siya at bumalik sa pag inom ko.

"Umalis ka na, wag na wag ka ng magpakita saken dahil baka mapatay kita." Mariin kong banta sa kanya.

Bakit ba hindi ako nawawalan ng problema?!

[Natalie]

"Nat pasok na tayo loob its getting late." Sabi ni Kuya Andrew.

Its been months since naospital ako. Im trying to forget what happened ang just move on. Lumayo muna ako. Away from everyone, away from him.

"Siya nga pala Nat kinakamusta ka na nina Kuya."

Simula kasi nung lumabas ako ng ospital hindi muna ako nagpakita sa kanila. I chose to hide. Ni hindi nila alam ang totoo kong kalagayan.

"Just tell them im fine Kuya."

He sighed at umupo sa tabi ko.

"Kailan ka ba babalik?" He asked.

"Give me time Kuya." I smiled bitterly.

"Eh pano yan malapit na yang lumabas. Pano pagwala ako sino ang aalalay sayo?" He fussed at itinuro ang umbok ng tiyan ko.

Noong habang nasa OR ako i thought ill lost my child pero sa awa ng Diyos he saved my baby. Pero pinili kong hindi ito sabihin sa lahat. Si kuya lang ang nakakaalam ng totoo kong lagay. Before my operation i told the doctor that if mabubuhay ang anak ko wag niya itong sabihin kina kuya at itago na lang ang lahat kaya lang tuso si Kuya palagi niya akong binabantayan hanggang sa malaman niyang buhay nga ang baby ko. I told him not to tell the truth to anyone kaya nakapagdecide na din siyang ilayo muna ako.

"Nat paano si Raziel." Biglang tanong ni Kuya habang kumakain.

Lang ya Strawberry pa talaga ang pinaglilihian ko! Sabi nga ni Kuya eh dapat daw doon na lang ako matulog sa strawberry farm o kaya magtanim para naman hindi ako maubusan.

I sighed.

"Im not ready to face him yet." I simply said at nagpatuloy sa pagkain.

"But he needs to know Nat."

Tiningnan ko si Kuya sa mata. Parang gusto niya akong econvince na makipag ayos kay Ziel but ayoko pa siyang harapin.

"Mas mabuti na sigurong hindi niya malaman."

"Pero Nat--"

"Kuya please just this once ako naman ang sundin mo."

"Fine, basta after your birth at paghanda ka na agad kang uuwi, okay ba yun?"

I just nodded.

I guess it takes a long tine for that to happen.

At sana sa panahong yun naghilom na ng tuluyan ang sugat ko.

**********

Just vote and comment...

ENJOY READING!!!!!