Chasing Don Montemayor [COMPLETED]

Chapter 2

Mabilis niyang binuksan ang pinto at nag kasalubong sila ng titig ng kaniyang Mama.

“Ano bang pinag gagawa mong bata ka?” Tanong nito. Tinignan siya ng kanyang Ina, mula ulo hanggang paa at pagkatapos binigyan suya nito ng matalim na titig. “Bakit hindi kapa naka bihis at nakapag ayos? Mala-late na tayo sa Party!” Aniya nito.

Mag sasalita pa sana siya, kaso bigla siyang hinila palabas ng kaniyang Mama.

Wala siyang nagawa kundi mag patangay sa pag hila nito sakaniya papunta sa kaniyang silid. Hindi na siya nakipag- talo dahil alam niyang bubunga-ngaan na naman siya nito.

“Akala ko ba kanina kapa nakapag ayos at nakapag bihis?” Aniya nito. “Pasado mag aalas- syete na ng gabi at late na tayo. Tiyak na magagalit na naman niyan saatin ang iyong Papa dahil ang bagal-bagal mong kumilos!” Mahina at puno ng diin ng panenermon ng kaniyang Mama habang patuloy nitong inaayos ang kaniyang buhok.

Napa- simanggot siya habang tinitignan ang kaniyang repleksyon sa salamin. Kitang-kita niya ang pag- aayos ng kaniyang Mama sa likuran at ito na mismo nag lagay ng make up sa kaniyang mukha na simple lang at binagay sa aking suot. Isang itim na tube na dress ang kaniyang suot na hanggang pa tuhod ang haba na sanhi lumantad ang makinis at maputi n'yang balat.

“Sinabi ko naman sa'yo Mama, na hindi ako sasama sa Party, Party na yan,” malungkot at pag- tututol niyang sambit dito.

Sa totoo lang talaga wala naman talaga akong planong pumunta at sumama sa kaniyang mga magulang dahil ayaw nya. It was 60th birthday of Tita Glenda’s Montemayor, ang Ina ni Adon Montemayor. At nag ganap sila ng isang magarbong birthday party sa mismong tahanan nito. Ayaw ko talagang sumama sa aking mga magulang dahil alam niyang makikita ko doon si Shane at Adon sa party. Mas masasaktan pa ako lalo kapag makita niya ito na magkasama. Hangga't maari, gusto niyang umiwas at tumakas sa sakit at nararamdaman para sa binata.

Pero pano ko gagawin ang bagay na 'yon, kong magulang ko na mismo, ang pumipilit sa akin na pumunta doon?

“Ay tumigil kang bata ka. Kong ako lang ang masusunod, hindi kita pipilitin na sumama sa party na iyan!” Aniya nitong muli. “Pero wala tayong magagawa dahil kagustuhan ng iyong Papa na sumama ka... Alam mo naman kong gaano katigas ng ulo ng iyong Papa at hindi mag- papatalo 'yon...Sumunod kana lang para walang gulo at hindi ka mapagalitan!” napa-unggol ako sa sakit ng hilain nito ang suklay at sumabit doon ang buhok ko.

“Ma! Dahan-dahan lang!” She groaned on pain.

Her Mother’s right, wala na silang magagawa kapag ang Papa ko na ang nag desisyon. Ang kaniyang Mama lang ang kakampi ko sa loob ng bahay, dahil parati ako nitong tinatanggol sa kaniyang Papa. Mabait si Mama kahit sine-sermonsn din siya nito kong minsan dahil sa katigasan ng ulo ko.

Isang retired General na Pulis ang kaniyang Papa sa kanilang lugar. Kilala ito na napaka- tapang at walang inuurungan kaya’t lahat ng mga masasamang tao, ay hindi nakaka lusot sa kanilang lugar. Napaka strikto ng kaniyang Papa sa lahat ng mga bagay, marami siyang pinatupad na mga patakaran na dapat mong sundin at gawin. At kapag hindi mo yo'n sinunod, makaka- tikim ka lang ng isang malupit na sermon at parusa, kaya't ganun na lang ang takot ko sa aking Papa... Noon hindi ko naranasan ang mag gala at pumunta kong saan-saan dahil sa pagiging strikto at pag babantay sarado niya sa akin. Tanging Bahay-skwela lang ako noon. Malate lang ako ng ilang minuto at segundo, doon niya ako pagagalitan at sasaktan. Bawat galaw at kilos ko, lahat 'yon may pag i-ingat. Pag- iingat na hindi mapagalitan o mapag buhatan ng kaniyang kamay.