13

26 3 4
                                    

Kadın şaşkınlıkla gözlerini fal taşı gibi açtı "sen onu hiç gördün mü? Ve ya bir konuşmuşluğunuz falan var mı?" Hayır dercesine kafamı iki yana salladım

"illaki görmüş olmalısın ki bilinç altına yerleşsin"

"Ama hiç hatırlamıyorum ki onu" çocuk bıkkınlıkla araya girdi

"artık banada açıklayacak mısınız"

"tamam açıklayacağım ama öncelikle siz karşıma oturun bende bilgisayardan randevularınızın çakıştığı tarihe bakayım" ikimizde kafa sallayıp masanın önündeki karşılıklı koltuklara oturduk

Yaklaşık bi 5 dakika sonra Nalan hanım konuşmaya başladı

"gençler bi 3 ay önce bide 1 yıl önce denk gelmişsiniz"

"1 yıl önce... Poyraz ı görmeye başlamadan 1 hafta önce annemle size gelmiştik büyük ihtimal o sıra gördüm, yani bu mümkün mü birini görüp sonrasında bilinç altıma tamamen işlenmesi? "

"demek ki mümkünmüş, bu hastalıkta bu vakayla ilk seninle karşılaştım Denizcim, neyseki hastalığın esnasında Doruk la karşılaşmadın" adının Doruk olduğunu öğrendiğim çocuğa bakış attım, göz göze geldiğimiz esnada komuşmaya başladı

"açıklama bekliyorum"

Nalan Hanım kısa bir özet çekti, çocuk şaşırmışçasına kaşlarını havaya kaldırdı ve bir soru yöneltti

"neden ben?"

"inan bu sorunun cevabını bende bilmiyorum" kısa bir sessizlikten sonra çocuk tekrar konuşmaya başladı

"neyse dava çözüldüğüne göre ben çıkıyorum yeterince geç kaldım zaten, görüşürüz Nalan Hanım"

"görüşürüz Doruk'cum, ilaçlarını ihmal etme sakın" çocuk gülümsedi ardından kafasını salladı ve odadan çıktı

"hadi git peşinden randevuyu bikaç gün sonrasına çekerim"

"nasıl yani ne diyeceğim ki?"

"Deniz, neler atlattığını bir ben birde Allah biliyor, şimdi o karşına çıkmışken böyle gitmesine izin verme"

"haklısınız, sizi seviyorum randevu tarihini telefonuma atarsınız" dedim odadan çıkmak için kapıya yönelirken

"tamam canım, iyi şanslar" dedi gülümseyerek, doktor konusunda yeterince şanslı olduğumu düşünüyorum

Hızlı adımlarla yanına gitmeye çalışırken konuşmaya başladım

"sencede çok garip değil mi?"

"ney?" dedi arkasına dönmeden, acele ediyor gibiydi

"yani böyle denk gelmesi" bu sırada yanına ulaşmıştım

"psikolojik hastalıklar insanların başına hiç tahmin etmeyeceği şeyler getiriyor"

"senin ne hastalığın var?" asarsör düğmesine bastı

"vardı" asansör kapısı açılınca içeri girdi ardından bende girdim

"kafandaki karakterle sevgili miydin yoksa sadece arkadaş mı?" neden bunu sormuştu ki şimdi?

"sadece arkadaş"

"emin misin?" gözlerimi ona çevirdiğimde göz göze geldik

"ya tamam ucundan bi flört gibiydik" gözlerini gözlerimden ayırıp açılan asansörden çıktı bende peşinden tabi

"hatta resmini bile çizmiş olabilirim"
Kaşlarını kaldırıp suratıma baktı, tam birşey söyleyeceği sırada bir kız yanımıza gelip Doruk un koluna girdi

"hayatım, seni bekliyorum kaç dakikadır bir sorun yok inşallah?" ne? Benim şansımda buraya kadardı işte

"sıkıntı yok sadece randevu biraz uzun sürdü o kadar" Doruk bana özür dilercesine bakış attı. Kız bana bakıp gülümsedi

"bu kim canım" Doruk ismimi unuttuğunu belli edercesine duraksadı

"ben Deniz, Doruk lise arkadaşım öyle karşılaşmışken selam vereyim dedim, size iyi eğlenceler" cevap beklemeden hızlıca yanlarından ayrıldım

Dediğim gibi benim şansım en fazla buraya kadar, tamam illa sevgili olacak değilim arkadaş olmayı çok isterim, ama kafamdaki karakterde sevgili gibiydik ve ikimizde bunu biliyorken arkadaş nasıl olabiliriz bilmiyorum

...





You've reached the end of published parts.

⏰ Last updated: Apr 04, 2020 ⏰

Add this story to your Library to get notified about new parts!

AKIL OYUNLARIWhere stories live. Discover now