Harley Quinn (Askıya Alındı*-*)

Soğuk Günler

Gökyüzünden düşen kar taneleri yerin üzerini kaplamaya başlamıştı. Hava ne çok soğuk nede çok sıcaktı. Tam karın yerle birleşme sıcaklığındaydı. Ayın parlaklığı gecenin karanlığını yenip Arkham hapishanesinin önünde koşan bir insan görünümünü ortaya çıkartıyordu.

Harleen kan ter içerisinde uyandı. Gine Bay. J'nin anlattığı Batman görüntüsünü görmüştü. O yarasa kanatları, sivri dişleri ve kıyafetindeki yer yer belli olan kan lekeleriyle Harleen'in üzerine geliyordu.

Harleen dışarıdaki kar yağışına aldırmadan kendisine ayrılan küçük odasındaki tek pencereyi açtı. Açtığı anda karlar içeriye gelmeye başladı. Pencerenin önüne bir sandalye çekip oturdu. Tenine gelen kar taneleri onu rahatlatıyordu.

Sabah saat 6'ya doğru aniden alarmlar çalmaya başladı. Kırmızı ışıklar her yerde sönüp yanıyordu. Kırmızı ışık mahkum kaçması durumda yanardı. Gine bir suçlu kaçmıştı demekki.

Harleen olayı merak edip hücrelerin olduğu yere gitmeye karar verdi. Üstüne sandalyenin üstünde duran kot ve gömleği giyip odasından çıktı. Hücrelerin Koridoruna gelince bir an duraksadı. Burası olduğundan daha da ciddiydi. Bir kahkaha eksikti. Herkesin toplandığı yere gelince, bir an bayılcağını düşündü Harleen. Bay J.'nin hücresiydi burası. Yer yeşil boya lekeleriyle doluydu. Ve küçük bir not kağıdı.

Büyük ihtimalle kimse o kağıdı görmemişti. Yoksa polis notu kesinlikle alırdı. Harleen notu yerden alıp odasına doğru hızlı adımlarla gidiyordu. Gözleri istemeden dolmuştu. Bunu kimse görmemeliydi. Odasına gelince kapıyı sertce kapattı anahtarı çevirdi ve kendini yatağa attı.

Kendiside son günlerde bundan korkuyordu. Bay J. 'ye karşı bişeyler hissetmesi. Tamam burdaki en ilginç hasta olabilirdi ama ona karşı bişey hissetmemeliydi. Kağıdı açıp mor yazıyı okumaya başladı. "Üzgünüm Harley ama sana bunu söyleyemezdim. İzin alırsan beni bi ara ziyaret et bebeğim. Sevgiler Joker."

Harleen artık göz yaşlarını tutamamıştı. Tüm içini boşaltıyordu. Sessizdi, bir hıçkırık bile yoktu. Artık burda olmanın bir anlamı yoktu. Diğer hastalar klasikti. Onlarla değer psikologlar ilgilenebilirdi. Harleen'in "Joker" 'i gitmişti.

Ertesi gün Harleen izin aldı ama hala Arkham Hapishanesi' nde duruyordu. Arkham şehrinde yada Gotham'da evi yoktu yada gidebilecek bir tanıdığı. Hapishane onun eviydi.

İzninin bitmesine 3 gün vardı daha. Hayat sıkıcıydı. Yapacak hiçbirşey, konuşcak kimse yoktu. Gece odasının camından dışarıya bakarken hapishanenin kapısına bir araba geldi. Durdu, kapılar açılınca da içeri girdi. Araba polislerin olamazdı. Onlarınki beyaz olurdu. Ama bu siyahtı.

Kim olduğunu öğrenmek için aşşağı inince onu gördü. Yarasayı. Onu görür görmez gözleri doldu. Daha fazla bakamayacaktı. Koşa koşa odasına çıkıp bavulunu toparlamaya koyuldu. Artık burda kalmanın anlamı yoktu.

Harleen hapishanenin ana binasından Batman'in kolları arasında duran Joker'in ölüsüne ve katili Batman'e son bir kez bakıp tatilini sonsuza kadar uzatmak üzere çıktı.