3

440 65 15

przez odczlowieczenie

autorstwa @odczlowieczenie

21.04.2019

I tak tego nie przeczytasz.

Dzisiaj pada deszcz, a każda spadająca kropla, zdaje się mieć to samo tępo, co powinna. Ja tylko je obserwuję, modląc się, żeby żadna nie spadła za szybko, bo może to oznaczać koniec kolejnego tak wielkiego uczucia.

Czy Ty też myślisz, że ktoś może teraz patrzeć nad czerwone policzki osoby, którą pokocha? Może ktoś ma tak samo przemoczone włosy, jak miałaś Ty, może oczy kogoś innego też skrywają za sobą zawartość, której nie jest dane światu poznać?

Pada dzisiaj deszcz, dlatego nie czuję się równa z Tobą. Gdy Ty to robiłaś, musiałaś pożegnać się ze światem pełnym słońca, podczas pory roku, w której powinno być na odwrót. Pożegnałaś się na zawsze ze słońcem, wpadającym zza zasłon do bałaganu w Twoim pokoju. Pożegnałaś sie na zawsze z tym, że mogłyśmy wyjść wtedy na spacer. Dreptać po mokrej trawie, czując na sobie ciepło słońca, posyłając sobie głupie uśmiechy.

A ja próbuję odejść ze świata pełnego kałuż i pustych ulic. To tak bardzo trudne, wiesz? Bo nadal czuję Twoją obecność w moim życiu. Wyobrażam sobie, że wychodzę z domu i natrafiam na Twój wzrok na ulicy. Na Twój pewny siebie uśmiech, który tak bardzo onieśmiela, nieważne, ile odwagi w sobie zbiorę.

Gdybyś się o tym dowiedziała, chciałabyś wiedzieć,
że
   one.    ma
ją
   tak    go
   rzki
s
m    a

pierwszy rozdział tego napisałam prawie dokładnie rok temu, nawet nie pamiętam, co było inspiracją
wracając do tego pisałam o bardzo ważnej dla mnie osobie i o bardzo emocjonalnym momencie w moim życiu.