Bizimkiler ile kantinde oturmuş sohbet ediyorduk. Yiğit Efe'de bizimleydi. Yanımıza bir kız geldi. İsmini hatırlamıyordum. Ama bizim okuldan olduğunu biliyordum.
-Selam ben Hazal Asel seninle bir konuda konuşmak istiyorum.
+Sonra konuşuruz şu an konuşmak istemiyorum
-Şimdi konuşmamız gerekiyor
+Tamam geliyorum
-Seni kantinin çıkışında bekliyorum
+Tamam, ben bir konuşup geliyorum
Kız kantinin çıkışındaydı. Ona doğru yürüdüm. O da galiba yardım merdivenine doğru ilerliyordu.
-Yiğit'e ne zaman iddia olayını söyleyeceksin?
+Ne?!? Bak nereden biliyorsun bilmiyorum ama ona bir şey söylemeyeceksin!!
-Neden söylemeyeyim. Sonuçta sen onu sevmiyorsun. Ah yoksa seviyor musun?? İddia sayesinde hayatının aşkını mı buldun?? Dizi klişesi mi bu? Sen kendini dizi de mi sanıyorsun? Yoksa gerçekten dizide miyiz??
+Bana bak kes sesini bana birşey ima etmeye kalkma!! Dizi olmasını istersin değil mi? Ama yok canım benim hayatım dizi olabilecek kadar sıradan değil. Sen Yiğit'e hiçbir şey söylemeyeceksin!!
Kız dediklerimi dinledikten sonra çekip gitti. Yigit'e bir şey söylememesi gerekiyordu. Söylerse biz ayrılırdık. Ve o beni hiçbir zaman affetmeyecekti. Bu olamazdı. Ben ona hem Efeyken hem de Yigitken bağlanmıştım. Şimdi onun olmadığını düşünününce çok kötü oluyordum. Düşünmesi bile bu denli zorken bunun olması...
Çok kötüydü...
__________________________________
Finale az kaldı (:
YOU ARE READING
Umursamaz | Texting
RandomTAMAMLANMIŞ HİKAYEDİR. 🌹🌹🌹 Bilinmeyen numara: Neden bu kadar Umursamazsın? Asel: Bilmem doğamda var galiba ;) Umursamaz serseri bir kızın anomimi olursa... 🌹🌹🌹
