The office

-3-

De wekker gaat en ik schrik wakker. Vandaag is de dag. Mijn eerste dag bij Colart en ik kan echt niet wachten!

Ik spring onder douche en kleed me om in een nieuw setje wat ik afgelopen week had gekocht. Na dat ik klaar ben in de badkamer loop ik naar de keuken om te ontbijten.

Voordat ik de deur uitstap check ik nog even of alles goed zit in de spiegel en loop ik naar mijn auto. De hele rit probeer ik me te focussen op het verkeer en mijn zenuwen niet in de weg te laten zitten.

Eenmaal aangekomen kan ik met een tijdelijke code de parkeerplaats op en loop ik naar binnen.

'Goedemorgen, Ik moest mijn pasje hier komen ophalen bij de balie in de lobby. Het is vandaag mijn eerste dag,' zeg ik tegen. 'Bent u Sasha?' vraag ik en ze knikt.

'Goedemorgen mevrouw Writers,' zegt ze. 'Hier is uw pasje', en ze geeft mij het pasje. Het grijsblauw kleurige pasje blinkt in de felle ochtendzon wat door de grote ramen naar binnen schijnt.

'Ow zeg maar gewoon Josephine hoor,' glimlach ik naar haar en ze knikt en geeft een glimlach.

'Nou Josephine, je mag naar de 23ste verdieping waar je voortaan altijd naar toe mag gaan. Heel veel succes vandaag!' zegt ze en ze zwaait als ik naar de lift toe loop.

Ik houd het pasje voor de scanner die weer een geluidje maakt en de deuren gaan open. Ik druk op de knop van de 23ste verdieping en wacht tot ik daar ben aangekomen. Zodra ik uitstap staat Harry recht voor de lift met een partypopper. Voordat ik het weet vliegt de confetti om me heen. Ik schrik me rot en weet niet zo goed hoe ik moet reageren behalve dat ik moet lachen.

'Nou dat is nog eens een feestelijk welkom,' lach ik naar Harry terwijl ik de sliertjes confetti van mijn schouder af veeg.

'Ja ik moest het wel doen, we krijgen namelijk niet zo vaak nieuwe collega's hier dus het werd tijd voor een feestje,' lacht hij en hij pakt een sliertje uit mijn haar die ik gemist had.

'Kijk nou wat voor een zooi dit achterlaat,' hoor ik een bekende stem zeggen. Meneer Reddin. Oh god ik hoop niet dat hij boos is? Een lichtelijke paniek slaat toe. Niet per se de meest goede indruk die je kan achterlaten op je eerste werkdag.

'Komt goed Richard, ik ruim het meteen op,' zegt hij en hij geeft meneer Reddin een schouderklopje. Hij schudt zijn hoofd met een lach en loopt weer terug naar wat lijkt op nog een kantoor van meneer Reddin.

'Hier, ik help wel mee,' zeg ik en kniel om de confetti stukjes op te rapen.

'Dat kan veel makkelijker,' lacht Harry en hij tovert een stofzuiger tevoorschijn. Natuurlijk, dat is veel makkelijker.

'Ik ben altijd voorbereid,' lacht hij en zuigt de confetti binnen een paar seconden op. Als hij klaar is met opruimen stopt hij de stofzuiger weer weg in een bezemkast naast de lift en komt hij weer terug.

'Nou, dan zal ik je jouw kantoor maar eens laten zien,' zegt hij met een brede glimlach en ik volg hem naar mijn toekomstige kantoor. Ik kan niet wachten.

Mijn mond valt open als ik mijn kantoor zie. Grote glazen ramen en een megagrote ruimte is voor mijn neus te zien. Een lege boekenkast en een mooi bureau staan al in de kamer samen met een stoel en een dressoir.

'Weet je zeker dat dit mijn kantoor is en niet van iemand anders?' vraag ik verbaasd.

'Nee, deze is van jou. Precies naast die van mij.' Ik zie de glimlach op zijn gezicht en kan me niet stoppen om te lachen. 'Kijk, hier hangt jouw naamplaatje al,' en hij wijst naar een goudkleurig metalen plaatje naast de deur met mijn naam erin gegrafeerd.

Ik kan gewoon niet geloven dat dit mijn kantoor gaat zijn. Ik plof neer op de stoel en kijk naar het uitzicht wat ik kan zien door de megagrote ramen. De zon schijnt en er is geen wolkje aan de hemel te zien. Het ziet er heel verleidelijk uit om lekker buiten in het zonnetje te zitten maar ik weet dat als ik de deur uit ga in zomerkleren ik zal bevriezen van de kou.