VIGILANTES BOOK 1: Archer (The Leader)

Epilogue

“HI, buddy! Long time no see,” bati ni Archer sa picture ng kaibigang si Billy na sa itaas ng musuleo nito. It’s been months since the last time he went there to visit his friend.

Nilagyan niya ng isang baso na may lamang alak ang tapat ng framed picture ni Billy. Kumuha rin siya ng sa kanya at ipingki niya ang baso.

“Cheers!” sabi ni Archer. Inisang lagok niya ang laman ng baso at naramdaman niya ang pagguhit ng init sa lalamunan niya.

Nilagyan ulit niya ng laman ang baso niya. Ilang sandaling umiral ang katahimikan at nanatili lang siyang nakatingin sa nakangiting mukha ni Billy.

“Gaano na nga ba katagal noong huli tayong uminom ng magkasama?” Natawa si Archer. “I just want you to know that I love your sister, Billy. And I am so lucky that she loves me too.” He can imagine Billy smirking with what he said and it makes him shake his head smiling. “Sinubukan kong lumayo sa kanya pero hindi ko kaya. She’s been my everything, Bill and I know that you know it.” Napahigpit ang hawak niya sa baso. “I know that I am not good for her but she wants me and that’s what matters to me.”
Inisang lagok ulit niya ang laman ng baso. “I promise that I will take good care of her, protect her, cherish her and love her for the rest of my life at wala ka ng magagawa doon.” Napangiti siya na kaagad na nabura nang maalala ang kaibigan. Naramdaman niya ang tila bara sa lalamunan niya. Ilang beses siyang lumunok para pigilan ang emosyon.
“I miss you, buddy.”

He was his best friend and brother rolled into one. And he missed him so much.

Napatayo siya nang tuwid nang maramdaman ang presensiya sa likuran niya. Mabilis siyang lumingon and he held his breath when he saw Fei. Dumaan ang pagkagulat sa mata nito habang nakatingin sa kanya pero kaagad din iyong napalitan ng ngiti. Parang may lumukso sa puso ni Archer dahil sa ngiting iyon. Gusto niyang matawa sa sarili nang marealize na para siyang teenager.

“Hindi ko akalain na pupunta ka rito, Archer.” Inilagay nito ang dalang bulaklak sa tapat ng puntod ni Billy bago ipikit ang mga mata. Nanatili lang siyang nakatingin dito. Matapos umusal ng taimtim na panalingin ay muli itong nagmulat ng mata. Lumingon ito sa kanya at nakita niya ang pagsalubong ng mga kilay nito nang makita ang baso sa kamay niya.

“So, if I remember it correctly, you are not allowed to drink alcohol, Mister.”

Nagpakawala siya ng malalim na hininga. Gustong-gusto niya kapag nagiging protective sa kanya si Fei.
Nagkibit-balikat siya. “I just had the urge to talk to your brother.”

Lumambot ang hitsura nito. Parang may mainit na bagay na humaplos sa puso niya nang muli itong ngumiti. “Nang hindi sinasabi sa akin?” Hindi na niya ito napigilan nang kunin nito ang baso sa tapat ng picture ni Billy at inumin iyon. Pinigilan niya ang matawa nang hindi nito maubos ang alak na kaunti lang ang nabawas.

Kinuha niya dito ang baso. Lukot ang mukha nito. “Hindi ko talaga maintindihan kung bakit gusto ninyong uminom ng alak kahit ang pangit ng lasa.”

Ipinatong niya ang mga baso sa itaas ng musoleo ni Billy at hinapit palapit si Fei. Pinagsalikop niya ang mga daliri nila.

“Ano naman ang sinabi mo kay Kuya at hindi mo sinabi sa akin na pupunta ka ngayon dito?” tanong nito.

“I just promised Billy that I will take good care of you, protect you, cherish you and love you for the rest of my life.” Nilingon siya ni Fei at parang malulunod siya sa emosyong nasa mata nito.

“Archer-“

“Hanggang ngayon, hindi pa rin ako makapaniwala na pinatawad mo ako. May mga pagkakataon pa rin na naiisip ko na sana ako na lang ang namatay at hindi siya.” Naramdaman niya ang pagpisil nito sa kamay niya.