~Сэүний талаас~
Түүнийг түшсээр гэрийнх нь үүдэнд иртэл намайг түлхсээр "За за, би өөрийгөө мэдчихье. Баярлалаа. Баяртай" гэсээр гэр лүүгээ яваад орчихов.
Уртаас урт амьсгаа авчихаад машин руугаа буцлаа. Орцоор гармагцаа түүний цонх руу эргэн харвал гэрэл нь асаалттай байх ба санаа алдчихаад машиндаа суусан юм.
Утсанд дуудлага ирж байна.
Нэрийг нь харвал Анна гэх аж.
Нүдээ эргэлдүүлсээр дуудлагыг авбал Анна зөөлхөн хоолойгоор "Гэртээ харьсан юм уу?"хэмээн асуух ба хариуд нь залхсан хоолойгоор "Үгүй, яах гээв?" гэлээ.
"Зүгээр л, дахиад Сүхёны гэрийн үүдэнд оччихсон байгаа юм шиг санагдаад..."
"Тэр чамд тийм хамаатай гэж үү?"
Анна хоолойн өнгөө чангаруулан "Би гурван өдрийн дараа хажууд чинь суугаад хурмынхаа талаар ярих хүн чинь байна!"
YOU ARE READING
Marriage
RomanceТүүнд хүнийг хайрлаж, халамжлах сэтгэл зүрх байгаагүй. Тэр үргэлж хэлдэг. "Намайг хайрлах хэрэггүй" гэж Гэхдээ юу гээч? Тэр өөрийн хүнийг хайрлаж чаддаггүй мөс шиг сэтгэл зүрхээ хайлуулаад намайг хайрладаг болсон... Энэхүү бичвэрт дурьдагдсан үйл яв...