Her Voice

Chapter 1

Anna's POV

"Annaaaaaaaaa!!!" sigaw ni mama sa akin. Tinalukbungan ko ang sarili ko nang aking pink na kumot.

"Ma, 5 minutes na lang puyat po talaga ako." sabi ko kay mama.

"Anna sa kahihingi mo ng 5 minutes na yan naka isang oras ka na. Bumangon ka na dyan kung hindi-- hindi ka makakain buong araw." banta sa akin ni mama at para namang alarm clock ko yun at nagising ako.

"Mama hehe. Anong pagkain? Gutom na ako e." agad kong bati at sumapol sa maganda kong mukha ang uniporme ko.

"Ikaw bata ka pagkain lang pala makakapagpatayo sa'yo. Tumayo ka na dyan at maghanda para sa pagpasok mo." Ayun iniwan ako ni mama sa kwarto. Baka akala niyo masungit si mama hindi naman, makulit lang talaga ako. Nga pala di pa ako nagpapakilala no? Ako si Anna Ferrer 4th year high school sa St. Claire Academy (SCA) Don't get me wrong hindi kami mayaman, scholar lang ako kaya ako nakakapasok sa mamahaling school na iyon. Kami na lang ni mama dalawa ang magkasama ngayon yung papa ko? Ayun nasa ibang bansa kasama ang bago niyang pamilya. Never ko pa siyang nakausap o nakita man lang. Ang alam ko lang koreano si Papa kaya mukha akong koreana. Therefore you can conclude na maganda talaga ako. Hahahahaha!

Ang kinabubuhay naman namin ay ang karinderya ni mama malapit sa may palengke. Ako naman part time singer sa may Galaxy Club malapit sa may Monfort. Wala akong problema don sa trabaho ko dahil sa akin naman naka depende yung sched nang kanta ko. Tsaka pinsan kasi nang best friend ko yung may-ari nun. Susko! Crush na crush ko yun si Sir Drake. Hihi! Pogi, mabait, matalino at mayaman pa. Hahaha! Kaso may girlfriend na e.

"Ma anong pagkain?" Agad kong tanong pagkatapos kong ayusin ang sarili ko.

"Nagluto ako ng champorado--"

"Talaga Ma? Paborito ko iyon." Masayang sabi ko at agad akong umupo sa tabi ni mama.

"Anna ako wag mong pinaglololoko kasi kahit ano namang ihain ko sa'yo ay paborito mo." Sungit sa akin ni mama.

"Hmp. Ang sungit mo naman Ma. Eh masarap naman talaga lahat ng niluluto mo e." At sinimulan ko na ang pag kain.

"Nak, iyang gitara mo ba ay araw araw mo talagang dadalhin? Hindi kaya makakasama iyan sa balikat mo?" Alalang tanong ni mama.

"Eh Ma, alam mo namang ayan lang libangan ko e, atsaka wag kang mag-alala si Ja naman nagbibitbit nyan pag nasa school kami e. Hahaha!" sagot ko.

"Si Jared na naman. Nako hindi na ako magtataka kung isang araw magiging kayo na lang ni Jared. Aba gwapong bata ang best friend mo Anna." Sabi na naman ni mama. Oo, NA NAMAN, lagi niyang sinasabi iyan pero kung ako ang tatanungin isang malaking N O ang sagot ko. Hahaha!

"Ma pumuti man ang uwak, tumanda man si Peter Pan o tumalino man si Patrick star hinding hindi magiging kami ni Ja. Hindi ko pa nakikilala ang lalaking sasagutin ko ng 'OO, tayo na' at paglalaan ko ng aking puso." monologue ko habang kumakain. Si Mama naman binigyan lang ako ng isang malisyosang tingin. Nanay ko ba talaga to? Hayy.

"O sige na. Mauuna na ako at may lulutuin pa ako sa karinderya mag-iingat ka ha?" at niyakap na ako ni mama.

"Oo naman. Yes! Ako pa ba? I'm Anna 'maganda' Ferrer, I can handle myself very well." biro ko. Umalis naman agad si mama at saktong pag-alis niya may demonyitong tumatawag sa akin mula sa labas.

"Anna'ng Biik~" agad kong binato yung lalaking hinayupak na bumababoy sa maganda kong pangalan.

"Hoy Ja. Anong biik? Wanna die now?" sigaw ko sa kanya.

"Ang cute mo kasi ngayon mukha kang biik tapos may pa kulay kulay ka na pala ngayon nang buhok ah? Nagdadalaga na ata ang best friend ko HAHAHAHAHA!" asar niya sa akin at hinaplos haplos ang buhok ko. Bagong gupit kasi ako. Ang cute naman ng kulay nang buhok ko e ToT epal lang talaga to si Ja.