ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΗ
Στην δεκαετία [1990-2000] η γιαγιά αλλάζει σταδιακά.
Από έξω-κεντρική τύπου ξέρ-όλα, θέλ-όλα , έχ-όλα , κατ-έχ-όλα
Σε έσω-κεντρική τύπου τι είμαι...που είμαι... ποια είμαι?
Αναμορφώνεται χρόνο το χρόνο.
Από κλεισμένη στο εγωκεντρικό της κουκούλι κάμπια σε έρπουσα κι αργότερα σε πεταλούδα που στην αναζήτηση του λόγου για τον οποίον ζει, τσουρούφλισε πολλές φορές τα φτερά της , πλησιάζοντας διάφορες εξωτερικές πηγές που γνώριζαν λέει, αλλά και μετέδιδαν το πνευματικό φως ή θεία φώτιση ή όπως αλλιώς θέλουν να το ονομάζουν.
Ήταν ...Ναι, αν θυμάται καλά ήταν 1987, όταν ακούει και πάλι εκείνη την φωνή κάπου βαθιά μέσα της. Κάτι της λέει. Όμως είναι τόσο αχνή . Ξεψυχισμένη θα μπορούσε να την χαρακτηρίσει. Αδύνατον να την προσέξει. Είχε τόσα προβλήματα επείγοντα τότε να επιλύσει κι έψαχνε λύσεις. Δεν περίσσευε χρόνος . Δεν είχε χρόνο να σπαταλά.
Βιαζόταν . Έτρεχε. Έπρεπε να προλάβει τους πάντες και τα πάντα , κυνηγώντας την εξασφάλιση του "Επιούσιου άρτου" για να επιζήσουν εκείνη και τα παιδιά της.
Όμως, μάλλον είχε αρχίσει η ..."Αντίστροφη μέτρηση"
Άσχετα με το τι έκανε και τι γινόταν γύρω της , η φωνή αυτή σταδιακά δυναμώνει.Νοιώθει να την προτρέπει ήρεμα και να συνιστά ακατάπαυτα να ψάξει σαφείς απαντήσεις, στα τόσα αναπάντητα ερωτηματικά που την βασάνιζαν από την παιδική της ηλικία και δεν είχε πάρει από κανέναν ευκρινείς κι ευνόητες απαντήσεις.
Μπα σε καλό της. Μήπως άρχισε να χάνει το μυαλό της? Μήπως βαδίζει ντουγρού για το τρελάδικο? Τι στην ευχή συμβαίνει ? Νοιώθει μια "διφωνία " μέσα της, για να μην πει "Δια-φωνία". Αδιαφορεί μεν, αλλά, αρχίζει να ρωτά δεξιά κι αριστερά ειδικούς και μη .
Εκεί που νόμιζε, πως κάτι έβρισκε , εκεί να μπερδεύονταν πάλι τα πράγματα κι άντε πάλι απ΄ την αρχή . Ποια αρχή δηλαδή, που όλο αρχές έκανε κι άκρη δεν εύρισκε στην κουβαριασμένη ζωή της. Ώσπου μια μέρα πιάνει χαρτί και στυλό για να σημειώσει κάτι άλλο από λογαριασμούς χρεών και λίστα αγοράς υλικών αγαθών.
Για πρώτη φορά ~ εκτός από τότε που ήταν μαθήτρια και την αλληλογραφία που είχε με τον αγαπημένο πριν 24 χρόνια~ πιάνει χαρτί και στυλό και προσπαθεί ,έστω γράφοντας , να ταξινομήσει τις σκέψεις που ασταμάτητα βομβαρδίζουν το μυαλό της .
Συγκρούονται στο κεφάλι της και οι εκρήξεις ετοιμάζονται να πετάξουν τα μυαλά της κυριολεκτικά στον... "ΑΕΡΑ". Ήταν 1990.
