After umalis ng doktor ay pumasuk na kami sa loob. Walang nag sasalita, bakas parin sa mga mukha nila ang takot na baka iwan sila ni Gab. Hindi ko itatanggi na yung rin ang nararamdaman ko, will sino bang di matatakot na iwan ng taong mahal nila na di man lang sila na bibigyan ng pag kakataon na sabihin sa kanila ang totoong nararamdaman. Salamat sa Diyos at ok na sya na after mangyari ng 50/50 na iksinang yun kanina at syempre na bigyan pa ako ng pagkakataong sabihin sa kanya lahat ng gusto kung sabihin at isa na dun na mahal ko sya.. Mahal na mahal.. Di ko na pansin na nasa harapan ko na pala si Denise ang bestfriend ni Gab "magiging ok na ang lahat Marg" nakangiti na sabi nya..
Days pass naka uwi na si Gab mula sa hospital at nasa condo nya kami ngayon nag papahinga, hindi pa kasi sya lubusang magaling ang mga sugat nya at oo andito parin ako kasama nya para may mag alaga sa kanya after all im one of the reason kung bakit sya nasa ganyang kalagayan ngayon.
"Gab??" sambit ko sa pangalan nya. Gusto kung umamin, gusto kung sabihin na mahal ko sya kaso yung dila ko umuurong..
"Bakit? tulala ka nanaman jan? Iniisip mo ako noh?" Pang aasar na sabi nya "oo" wala sa sariling sagot ko.
"hahahahaha sabi ko na nga ba eh." Tawangtawa na nakahawak sya sa tyan nya na may abs habang sinasabi yun. Langya anong nangyayari sakin. Namumula akong lumabas ng condo, he called my name pero di ko sya pinansin. Ewan ang gulo ko..
"Hoy problema mo ba? Bat ka umaalis ng basta basta at kailan kapa naging bingi Marg?" sabi nya habang nag lalakad sa likuran ko. Huminto ako sa tabi ng puno dun sa park na malapit sa condo I just sat there and say nothing.
"Gusto kita" sabi nya habang umuupo sa tabi ko. Hindi ako maka imik gusto kung sabihin na gusto rin kita ay hindi pala gusto lang mahal na pala kita, pero gaya kanina walang lumalabas ni isang salita sa bibig ko hinayaan ko lang syang tapusin nya yung sasabihin nya
"i like you ay di pala mahal na kita and i want our relationship for real. Sana ok lang sayo, wag kang mag alala liligawan naman kita. Kahit gano pa katagal ang hihintayin ko handa akong mag hintay at kahit ayaw sakin ng pamilya mo papatunayan ko sa kanila na karapatdapat ako sayo at tama yung disisyon mo na sakin sumama" i hug him saying yes to what he said. Naluha na lang ako bigla he is really different ang lakas ng epikto nya sakin. Sawakas kami na, boyfriend ko na si Mr. Bitter ang mapait pero mahal ko parin.. Sana dumating ang araw na matanggap din sya ng pamilya ko. Mahal ko ang pamily ko pero di naman siguro masamang hangarin ko rin na maging masaya... It's not yet the end it's only the beggining
