Love changes everything

part 9

ჩემში ერთდროულად რამდენიმე ემოციამ გადაიარა, თითქოს იარაღი მესროლეს და სიკვდილს ვებრძოდი. თითქოს გულში სარი გამიყარეს, მან ჩემში ისევ ის დიდი ტკივილი გააღვიძა, გაქვავებული შევყურებ მის ღიმილით აღსავსე სახეს , რომელიც თითქოს ამბობენ "ოჰ, ჰანა არ მოგენატრე" . შეხებაზე ვხტები და მის მიმართულებით ვუყურები. ლიამი სახით მანიშნებს რა ხდებაო მე არაფრის ნიშნათ თავს ვაქნევ . გაიღიმა და საუბარი დაიწყო
- ჯონათან ეს ჩემი ცოლია, ჰანა - გაიღიმა და ხელი გამომიწოდა. მის ხელს შევხედე , ვყოყმანობდი მისთვის ხელი ჩამომერთმია თუ არა . ბოლოს გადაწყვიტე
და ხელი მის ხელს შევახე , მალევე გავუშვი ხელი , ჩაიცინა. ლიამი დივნისკენ წავიდა და დაჯდა, ჯონათანმაც თავისი ადგილი დაიკავა . ღრმად ამოვისუნთქე და ლიამის გვერდით დავიკავე ადგილი. ერთმანდთს საიდან იცნობენ? რა ესაქმება აქ? ეს ორი კითხვა მიტრიალებს თავში, არ მინდა რომ ლიამმა გაიგოს რო მას ვიცნობ, ეს არ უნდა მოხდეს არავითარ შემთხვევაში. ეს სიჩუმე ჭკუიდან მშლის
- მე წავალ წყალს დავლევ- ვუთხარი ლიამს და წამოვდექი, თავი დამიქნია სამზარეულოში შევედი, ჭიქა ხელის კანკალით ჩამოვიღე თაროდან და წყალი დავისხი.
ნუთუ ის ეტყვის ლიამს? მაგრამ არა რატომ უნდა უთხრას , ეს ხომ წარსულია, ის ჩემი წარსულია რომელმაც გამანადგურა ნაწილებად მაქცია , ახლა კი ისევ ჩემს ცხოვრებაში გამოჩდა ისე თითქოს არაფერი მომხდარა!? ჭიქა ონკანში ჩავდე და მისაღებში გავედი, მაგრამ იქ მხოლოდ ჯონათანი დამხვდა, ლიამი? ის სად არი
- ლიამი სადაა? - ვუთხარი ჩემს წინ ზურგით მდგომ ჯონათანს. შემოტრიალდა და თაველბში შემომხედა
- წავიდა - თქვა და ჩემსკენ წამოვიდა, კანკალმა ამიტანა, ხმის კანკალით წარმოვთქვი სიტყვები
- რ- რატომ?
- არ ვიცი, ტელეფონზე დაურეკეს , გიჟივით გავარდა- უფრო ახლოს მომიახლოვდა , მის სუნთქვას კანზე ვგრძნობდი- აქ მარტო მე და შენ ვართ - მითხრა და მისი ხელი ჩემი სახისკენ წამოიღო და ნაზად ჩამომისვა. არ ვიცი რა ვიგრძენი? ამდენი წლის შემდეგ მან ისევ შემეხო, გონს მალვე მოვედი და მისი ხელი უხეშად მოვიშორე .
- როგორ ბედავ!- თითქმის ყვირილით ვუთხარი - და მეხები! აქ საერთოდ რა გინდა? ლიამს საიდან იცნობ?- ვთქვი და უკან ერთი ნაბიჯი გადავდგი
- ჰანა, გთხოვ ..- შევაწყვეტინე
- რას!? რას მთხოვ ჯონათან!- დავუყვირე - წადი აქედან , მოშორდი, გაქრი ჩემი ცხოვრებიდან - ხელი ვკარი, მაგრამ არც კი შერხეულა , ჩემი ხელები გაკავა და მისკენ მიმიზდა , მისი ტუჩები მომიხლოვა და ლოყაზე ნაზად მაკოცა, შემდეგ კი ტუჩებზე. მისი მოშორება ვცადე, ხელები მკერდზე რაც შემეძლო ძლიერად დავარტყი. მომშორდა, ხელი მიბიძგა , წავრბარბაცდი და დივანზე აღმოვჩდი , წამოგდგომა ვცადე მაგრამ ჯონათანმა გამაკავა და ისევ უკან დამაბრუნა . ჩემს ზემოდან მოექცა და ყელში კოცნების დატოვება დამიწყო, ვეწინაღმდეგებოდი მაგრამ ისე მაგრად ვეჭირე ვერაფერს გავხდი .
- ჯონათან გთხოვ- შევევედრე და გავიბრძოლე - ჯონათან !- წამოვილივლე როცა კანში კბილები ჩამარწო
- გთხოვ- მისუსტებული ხმით აღმოვთქვი . ჩემს ყურებს ავტომობილის გაჩერების ხმა მოესმა, ლიამი? მაშინვე ლიამი გამახსენდა არაა!
- ჯონათან ლიამი მოვიდა, გთხოვ გამიშვი - შევევედრე
- არ მაინტერესებს- მითხრა და ტუჩებზე დამაცხრა- გასაღების გადატრიალების ხმა გავიგე, რამე უნდა მოვიმოქმედო .
- ჯონათან გთხოვ - მომშორდა და შემომხედა
- დღეს საღამოს ჩემთან მოხვალ - სახიდან თმები გადამიწია და მისი ტუჩები ლოყაზე დამადო
- რა? არა!
- კარგი - ჩემს მაიკას ხელი მოჰკიდა , მე მაშინვე მისი ხელი მოვიშორე . ნაბიჯების ხმა გავიგე , დრო არ მქონდა ამიტომ უნდა დავთანხმებულიყავი
- კარგი, კარგი - მაშინვე მომშორდა და ჩემს წინ მდგარ სავარძელში ჩაესვენა, სასწრაფოთ წამოვდექი და უკან გავიხედე და აი ლიამიც გამოჩდა, ღრმად ამოვისუნთქე და წამოვდწქი დივნიდან .
-სად იყავი - ვკითხე ლიამს
- რაღაც საქმე მქონდა- მობეზრებით მითხრა და გვერდი ამიარა. რა სჭირს?
- მე წავალ საქმე გამომიჩდა - ჯონათანმა თქვა და ლიამს გადაეხვია - მერე გნახავ- დაამატა , ჩემსკენ წამოვიდა და ღიმილით გადამეხვია, მეც ნაძალადევად გავუღიმე. სანამ მომშორდებოდა ყურში ჩამრჩურჩულა babyen, თვალები გამიფართოვდა , ლიამმა გამომხედა , არამგონია გაეგო რა მითხრა . ჯონათანი როგორც იქნა წავიდა, ჩემს ოთახში ავედი , საწოლზე გავწექი და დაძინება ვცადე მოულოდნელად ტელეფონი აწრიპინდა , ტუმბოდან ავიღე და დავხედე უცხო ნომერი იყო. მესიჯი გავხსენი და კითხა დავიწყე
" საღამოს გელოდები babyen"

ტელეფონი მოვისრილე და ამოვიოხრე. სად ჯანდაბიდან გამოჩდა ამდენი წლის შემდეგ? რატომ არ მეშვება? ჩემგან და უნდა ? რას გადამეკიდა? ან ლიამს რა დაემარათა რა მობეზრდებათ მესაუბრება ჯანდაბაშიც წასულა ორივე . უჯრა გამოვაღე და საძილე აბი ამოვიღე და ყელში გადავუშვი, საწოლზე მოხერხებულად დავწექი მალევე გავითიშე.

კომენტარებს ველოდები, იმედია თქვენს აზრს გაოხატავათ💜

სულ სამი თავიღა დარჩა💜