H5

94 6 0
                                    

(POV Lydia)

mijn zoon mijn zoon, huilde ik, hij had een ongelukje gehad..

waarom hij waarom niet ik, ow god alsjebliefd laat hem weer leven en laat hem weer aan mij zien.

Isabella was op de grond gezakt en huilde, ze hadden een relatie maar William wilt niet eens dat ze bij elkaar zijn. haar vader dus WIlliam kwam naar haar toe en zei ''Isa je mag hem niet eens aanraken of zien, ook niet naar binnen hou je aan mijn regels. Isabella duwde haar vader weg en begon zowat te schreeuwen ''genoeg ik ben je bezit niet maar je dochter, waarom moet je mij altijd pijn laten lijden terwijl ik van personen hou, weet je Jake zei dat ik toch lief moest doen maar vergeet het ik ga liever met Jake dan dat ik jou dochter ben of zoals jij het zegt jou bezit ben''

Ze was echt woedend maar ging niet weg ze ging op een bankje zitten en huilde, WIlliam ging gewoon naar zijn huis toe nadat hij ons sterkte wenste..

had ik maar een dochter als Isabella, waarom doet william eigenlijk zoo tegen zijn dochter, ze zijn onze bezitten niet maar onze schatten, ze worden de toekomst van onze familie, maar hij ziet het volgens mij niet...

Isabella ging toch naar binnen ze vertelde allemaal dingen maar toen hoorde wij een LANGEEE PIEPPPPPP PIEPPPPPPPP PIEPPP.

ik en Isabella begonnen zowat te huilen, Isa werd naar buiten gehaald en er werd allerlei dingen gedaan maar dat konden wij niet zien... zo te zien zou het heel lang duren...

Isabella (COMPLEET)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon