It feels like I'm being stabbed in my heart a thousand times dahil sa sinabi niya.

I said sorry but he just laughed me. Does he despise me that much?


"Hindi lang naman yun ang sasabihin ko."

I said when he was about to open his door.


"Ano pa ba? Dalian mo na. Inaantok na ako at maaga pa akong gigising bukas."

He sounds irritated again.


"I want to explain why I didn't go to our date. I want to explain why I leave you without even saying goodbye. Please hear me out."


"There's no need Alex. What for? Matagal na yun. Madaming taon na ang lumipas. If you feel guilty for leaving me behind, then you totally deserve it."

He smirked. I got hurt.


Tears started to fall from my eyes.


"Yes Zac. It's been four years already but I can still feel your hate towards me. Just hear me out. Please."

I said.


"Matutulog na ako. Umalis ka na."

He hurriedly went to his bed but I just stood there.


"I won't go. I don't care if you listen to me or not but here I go."



FOUR YEARS AGO

 

Nagsimba kami as a family ngayon. Sunday kasi.

Ang saya lang ng feeling na buo ang pamilya. Pero this is just for today. Hindi na ito mauulit pang muli.

 

Nagpasyal pasyal kami. Naninibago lang ako na kasama namin si Daddy pero at the same time, masaya din ako. Akala ko kasi hanggang panaginip nalang to.

 

Nakauwi kami sa bahay ng after lunch.

Nagbihis na ako at biglang kumatok si Mama.

 

"Pasok."

Sabi ko.

 

Nakangiti si Mama habang tinitignan niya ako. Umupo siya sa kama ko.

 

"Mamayang 6pm na kayo aalis."

Malungkot na sabi ni Mama sakin.

 

"Ngayon po? Baka bukas ang ibig ninyong sabihin."

Sabi ko naman.

 

Yinakap ako ni Mama.

"Alex, naayos ko na ang maleta mo. Naayos na din ng daddy mo ang mga papeles na kailangan ninyo para sa flight ninyo papuntang Canada."

A Happy Ending (BOOK 2)Wo Geschichten leben. Entdecke jetzt